Omdat we vorige x niet konden omdat ik naar het zh moest,krijg L vandaag z´n 1e prikjes.Ik heb hem een zetpil gegeven en hij is met oma net het CB.Ik baal wel dat ik niet mee kan,maar ik weet dat oma hem goed zal troosten.Ben benieuwd hoe hij zich erbij zal voelen.De koude compressen en zetpillen liggen alvast klaar.Morgen ga ik weer terug naar het zh voor de 2e operatie.Vind het heel erg spannend,maar laat het maar over me heen komen.Ik heb een goed gesprek met de artsen gehad.Ik weet wat me te wachten staat.En risico´s zijn er altijd.Ik hoop dat ik zaterdag ochtend gewoon weer lekker weg kan.Weer 1 nachtje in dat zh vind ik weer meer dan genoeg.Ik merkte aan L dat ie toch een beetje van slag was,omdat ik 9 dagen van huis ben geweest.Gister huilde hij veel,wilde niets anders dan met mij kroelen en in bed liggen.Niet dat ik dat erg vind,maar vond het wel apart om te ervaren dat je kind dus al zo aan je gehecht is.Als we hem neerleggen in bed of in de box,gaat hij huilen of krijsen,nou dat doet hij nooit.Want toen ik weg was,was hij heel rustig zei m´n moeder.Alsof hij heel de dag wachtte tot ik belde en dat hij naar mij toe kwam.En nu ik weer hier ben,vind ie het maar een beetje raar.Alsof zijn frons zei ´hm nu hoor ik je niet alleen,maar nou zie ik je ook weer´.Voedingen geven gaat heel moeilijk.Ik heb veel pijn aan mijn litteken en in mijn buik.Maar toch doe ik ´s nachts zelf een voeding geven,gewoon omdat ik het fijn vind om na zo´n lange tijd weer bij m´n kind te zijn.En m´n moeder is ook heel de dag met hem bezig,dus als t me lukt neem ik het even over.Na zaterdag gewoon lekker opknappen en door met het gewone leven.
reacties (0)