Het is zover, mijn zwangerschapsverlof is gisteren ingegaan! Het fulltime werken is nu definitief afgesloten en van de baan!! misschien vinden sommige het gek, maar ik moest echt voor mezelf even mn werk loslaten in mijn hoofd. Het was voor mij soms emotioneel best moeilijk, maar doordat mijn lichaam heel duidelijk zei: tis genoeg, kon ik het beter aanvaarden en kan ik nu heerlijk gaan genieten! en dat is immers toch ook de bedoeling van een verlof nietwaar? :)
Ik had de laatste weken veel last van harde buiken en verloor zelfs een keer wat bloed! waarschijnlijk was dit wel de slijmprop, maar toch even schrikken! De verloskundigen zien ook dat mijn lijf gelijk in de ''bevalstand'' gaat, en manen me toch echt tot wat rustiger aan. Toch heb ik geprobeerd , door wat minder te werken toch tot 34 weken door te werken, en het is gelukt!! nu heerlijk thuis bijkomen , leuke dingen doen en alles klaar maken!
Ik verlang nu echt heel erg naar ons kleine hummeltje, het hummeltje wat in mij groeit!! Het liefst zou ik willen dat het nu al geboren word, maar natuurlijk weet en besef ik dat het beter nog even kan blijven zitten, en dat hoop ik dan ook natuurlijk! al zou ik een week eerder helemaal niet erg vinden haha!!
ik vind het ook best spannend wat er gebeuren gaat! ik heb het namelijk nog nooit meegemaakt en weet niet zo goed wat ik kan verwachten! soms ben ik ook ineens bang dat het allemaal mis gaat, of het kindje misschien gehandicapt is. Ik probeer me daar toch elke keer maar over heen te zetten, hoe moeilijk ook, met het idee, dat misschien daar iedere aanstaande moeder die angsten en onzekerheden heeft?! vast wel !! :)
Ons kindje is zo welkom en geliefd, ik verlang er zo naar!! op de tijd die komen gaat, en ik hoop dat alles goed mag gaan!! we wachten af, en we zien wel wat de tijd ons brengt!!
Veel liefs
reacties (0)