Wat een gezeik..

Pff ik moet gewoon even schrijven. Het gaat toch niet veranderen, dus praten heeft geen zin. Mijn state of mind moet veranderen.


Wat ben ik dol op mijn meiden, en wat ben ik trots. Ooit riep ik keihard dat ik nooit kinderen wilde (sorry) nu kan ik niet meer zonder ze.
Maar ik zit in een dip. Ik doe inmiddels zo'n dikke 2.5 jaar alles zelf. (Manlief heeft eigen bedrijf, veel weg. Als hij er is, is hij er ook echt voor ons) Ons huis.. de verbouwing.. het opruimen.. het schoonmaken.. ik zie het niet meer.  Opa's en Oma's zijn er nouwelijks. Er is nog geen dag geweest dat iemand op ze paste. Geld voor een oppas is er niet.


Ik kan moeilijk afstand doen van 'mama' zijn. Het is ook een makkelijke positie. Want als ik ga nadenken over hoe ik me voel en wat ík zou willen voor mezelf qua hobbies ofzo, dan weet ik niet eens waar te beginnen.


En het vervelende is, ik vind dat ik niet mag klagen, ik zit potverdikke in een luxe-positie. Mag de hele dag met mn kids zijn. Kan ze zelf opvoeden. En toch voel ik me vaak eenzaam en 'vastzitten' en schaam ik me ervoor. Want hoezo is dit nou weer zwaar?



1302 x gelezen, 0

reacties (0)


  • rlyblue

    Je hebt twee jonge kindjes en je doet alles voornamelijk alleen, huishouden, verbouwing. Dan kan ik me voorstellen dat je dat soms zwaar vindt. Ik heb ook twee kleine kinderen, een half jaar ouder dan die van jou en toen ik verlof had voor nummer 2 voelde ik me ook enorm opgesloten. Dat zijn nou eenmaal die eerste jaren. Je krijgt meer ademruimte wanneer ze op school zitten, ten eerste omdat ze dan overdag meer weg zijn en ten tweede omdat ze dan ook zelfstandiger worden. Tot die tijd is het gewoon stug doorzetten.

  • johannesen

    je mag de hele dag met je kinderen zijn maar je moet niet.....misschien een optie om voor 2 dagen een baan te zoeken of om aansluiting te zoeken bij andere jonge moeders en dan dingen te ondernemen. oja als je geen geld hebt voor een oppas moet t toch te regelen zijn dat je man op 1 avond gewoon op tijd thuis is zodat jij iets voor jezelf kunt doen,al is t maar een stuk wandelen of koffie drinken bij iemand.

  • nog-even!

    Dan wordt het tijd dat jouw man een betere baas wordt voor zichzelf Hij kan dit werk alleen maar doen omdat hij wb de kinderen fulltime op jou kan terugvallen. Als hij dat zo wil houden, zal hij jou ook een beetje tegemoet moeten komen, anders heeft hij straks niks meer aan jou (als je instort). Jullie moeten dus allebei grenzen durven trekken.

  • Guppie1987

    Ik herken ke gevoel! Zit nu nog in mn verlof. Doe ook alles zelf met 3 kids. Mijn man werkt.. ik ga straks wel weer werken maar heb mn werk en school va de kids en evt boodschappen doen als uitje... mijn ouders werken veel.. dus bij hoge nood passen ze op.. schoonouders hebben we alleen noodzakkelijk contact mee...

  • duivelse-badeend

    Ik snap je.... soms wil je gewoon even onder de volwassenen zijn en een normaal gesprek voeren zonder flesjes, kotslucht, zure melk, spuuglapjes en poepluiers tussendoor....

    Precies de reden waarom ik toch weer ben gaan werken.... begonnen met een paar uurtjes per week en dat uiteindelijk uitgebouwd. Misschien een optie?? Zodra je werkt heb je recht op kinderopvangtoeslag en kunnen ze ook naar de opvang op welke manier dan ook... sterkte! Enneuh.... je bent niet de enige.... goed van je dat je het uitspreekt!