Lieve mama,
Nu lig ik fijn op bed, de meiden slapen, en ik moet
zomaar aan je denken. En ineens mis ik je zo erg.
Eigenlijk ben je er al langer niet meer dan dat ik
je kende, helaas. Ik schaam me er iets voor, maar
ik zou niet weten hoe het zou zijn als je er was.
Maar ik zou je zo graag aan mijn man voorstellen,
en de kleintjes. En zien dat ze een echte oma
zouden hebben. Ik zou je zo graag willen vragen hoe
jij dingen zou doen. Of gewoon even huilen en
wat kwetsbaar zijn.
Mam, ik heb een pad gekozen. 1 die niemand van
mij had verwacht. Ik heb mijn leven gebeterd!
Iemand gevonden om mijn leven mee te delen,
iemand die lief voor mij is (en ik natuurlijk voor hem).
We hebben mooie gezonde kindjes gekregen,
wat voel ik mij rijk.
Maar potverdrie, jij zou er gewoon moeten zijn!
reacties (0)