Nu de bevalling dichterbij komt begin ik ook wat meer te piekeren over het volgende:
Mijn eerste zoontje is geboren met 41.5. Het gekke is dat dit puur toeval was, klinkt gek maar nu komt het.
Ik liep al paar weken met 5cm ontsluiting. Dit was na het strippen waarschijnlijk ontstaan, echter nooit meer dan een klein krampje gehad.
Ik ben 4x gestript. Op de dag dat ik dus 41.5 was wilde verlos mij weer strippen dus vroeg ze me naar praktijk te komen. Dus wij in alle rust erheen. Bleek ik 9cm te hebben! 😱 ik heb dus helemaal niks gevoeld, geen enkele wee of iets.
Dus op naar de kraamafdeling, even gedoucht en toen volledige ontsluiting ( nog steeds geen wee) lag aangesloten op CTG en verlos prikte vliezen door. Zij vertelde mij wanneer er een piek kwam en ik kon persen. Na 1.59 uur persen (2 uur was max) zei gynaecoloog dat t een keizersnede werd. Hij lag in aangezichtsligging . Dus alles werd gereed gemaakt. Ik had wel enorme persdrag trouwens.
De verloskundigen hadden dit allemaal nog nooit meegemaakt, volledige ontsluiting zonder iets te voelen. Klinkt heel Chill, maar is super zwaar om zonder natuurlijke hulp te persen.
Nu ben ik morgen 34 weken en komt het dichterbij. Ik wil heel graag vaginaal bevallen maar ik heb weinig vertrouwen in mijn lichaam, denk dat het wederom zo gaat lopen.. en liever niet weer een keizersnede ivm herstel. Lichamelijk gezien heb ik ook geen reden dat het niet lukt om normaal te bevallen maar het grote verschil is dat ons ziekenhuis geen keizersnede en bevallingen meer doet en ik dus 35 min moet rijden. Ben dus bang dat ik zonder iets te voelen weer op volledige ontsluiting kom en dan? Wie houdt het in de gaten ( sta onder zorg van gyn) en hoe kom ik dan nog in ziekenhuis?
Heeft er nog iemand zo'n bizar rare ervaring? Kan er niks over vinden.. volgens de theorie voel je de weeën altijd.
X
reacties (3)