Wendag 3 en 4
Zoals belooft zou ik nog een vervolg schrijven, helaas is er de laatste tijd best veel gebeurt, ik denk dat dit zeker niet mijn gezondste jaar was, laten we hopen op een heel gezond 2010!!
Omdat dit een best lange blog is verdeel in twee blogs.
Maandag 14 december belde ik naar het kinderdagverblijf om te zeggen dat Farid weer beter was en woensdag weer kon komen.
Toen herinnerde ik me dat de eerste dag dat Farid kwam een kindje jarig was en ze een feestje vierden, de leidster vertelde me dat de moeders altijd aanwezig zijn en traktatie's uitdeelden.
Dus vertelde ik dat Farid jarig was en ik wel wat lekkers zou meebrengen op woensdag.
Dol enthousiast zei de leidster daarop dat ze de vlaggetjes zouden ophangen en een leuk feestje zouden maken voor Farid.
Ik had de tijd genomen om er over na te denken of het nu wel zo verstandig was om Farid naar het kinderdagverblijf te laten gaan.
'Hij had het wel naar zijn zin daar toch?' Vroeg me moeder.
Ik kon niet anders antwoorden dan 'ja' en besloot om het kinderdagverblijf nog maar een kans te geven.
Woensdag morgen bracht ik Farid weg, ik wist niet zeker wat ik voor traktatie's moest meebrengen dus koos ik voor spekjes en mandarijntjes, en voor de leidsters slagroomsoesjes.
Iedereen vond het erg lekker en we deelden de snoepjes uit, voor Farid haalde de leidster een speciale stoel omdat hij jarig was geweest.

Farid kreeg een kadootje die we samen uitpakte, het was een leuk boekje met plaatjes waar hij van kan leren.




Uiteindelijk ben ik best lang gebleven, Farid vermaakte zich en op een gegeven moment moest ik maar gaan zodat hij de rest van de dag kon wennen.
Zijn dagen werden steeds langer en hij vermaakte zich prima, zodra ik binnenkwam vond hij het fijn dat ik er was maar ging hij rustig verder spelen met de kindjes.
En zo verliep donderdag ook perfect, Farid kon bijna de hele dag blijven en zat braaf te spelen als ik binnen kwam.
Echter Farid leek wel beter te zijn, hij voelde zich nog steeds niet helemaal lekker in zijn vel, de doktor had nog tegen me gezegd dat ik extra moest opletten dat hij niet naar zijn oortjes zou gaan grijpen.
Zodra hij dat doet zou hij een oorontsteking kunnen hebben en moet hij meteen naar de doktor komen.
Ik vroeg aan de leidsters of ze hierop wilden letten en aan het eind van de dag of hen iets was opgevallen.
Bij thuiskomst viel het me op dat hij huilerig was, koorts had en inderdaad frequent naar zijn oortjes greep, de volgende morgen zaten we direct bij de huisarts.
'Hij heeft een flinke oorontsteking aan beide kanten.' Zei de huisarts tegen me.
Farid kreeg voor een week antbiotica voorgeschreven en mocht zetpilletjes tegen de pijn krijgen, ook de neusspray mochten we iets langer doorzetten omdat dat de druk van zijn holte's verminderde.
Na een paar dagen ging het stukken beter met Farid, hij leefde volledig op omdat hij geen pijn en koorts meer had.
reacties (0)