Het is 11uur 's ochtends, ik zit op de bank en geef Farid zijn flesje, over een uur en 40 minuten gaan we voor de tweede keer naar het consultatieburo, dit keer voor de gevreesde prikjes!
Ik keek hoe Farid halfslapend zijn flesje leegdronk en was een beetje nerveus omdat ik wist dat hij niet lekker zou worden van de prikjes..
Even later pakte ik alle spulletjes en deed zijn groeiboekje in de luiertas, deed mijn schoenen en jas aan en legde Farid in de wagen.
We waren direct aan de beurt, zoals gewoonlijk kleedde ik Farid uit, en wikkelde zijn jasje om hem heen.


Farid had van oma een hele schattige ochtend jas gekregen, die is ideal wanneer we naar het consultatieburo gaan of wanneer ik hem heb aangekleed na het bad.

Als eerste werd zijn hoofdje gemeten, bij het laatste bezoek was zijn hoofdje 38 cm, inmiddels is zijn hoofdje een cm gegroeit.


Daarna werd hij gewogen, bij zijn laatste bezoek een maandje eerder woog hij 4980gram nu weegt hij al 6260 gram! Dat verklaard waarom hij niet meer makkelijk mee te sjouwen is in de draagdoek!

In lengte is hij ook flink gegroeit vorige maand was hij 56 cm lang nu is hij al weer 61 cm lang, wat betekend dat hij vanaf zijn geboorte al 10 cm gegroeit is in lengte!


Nadat hij was gemeten en gewogen mocht ik hem zijn luier omdoen en romper aantrekken, en bekeek de verpleegkundigen hem nog even.


Even kijken hoe hij het op zijn buikje doet..

Nou héél goed, aangezien het zijn favoriete houding is!

Ondertussen gaf ik hem een aai over zijn bolletje..
Daarna nam ik hem op schoot en de consultatie verpleegkundige maakte de spuitjes klaar..

Ik was erg nerveus en zeker bij het zien van de naalden!
Voorzichtig prikte de verpleegkundige in zijn ene beentje, oeiii wat gaan die naalden diep zeg!

Ik voelde Farid's pijn!
Daarna prikte ze in zijn andere beentje en Farid schreeuwde het uit!

Ik nam hem dicht tegen me aan en masseerde zijn beentjes, ik deed mijn best hem zoveel mogelijk te troosten.

Eenmaal thuis was Farid erg moe, ik had verwacht dat hij heel huilerig en onrustig zou zijn dus bereidde ik me voor hem bij elk kikje te troosten, maar Farid had meer behoefte aan slaap en sliep bijna de hele dag!
De volgende dag daarintegen was hij nog wat onrustig, toen heb ik mijn kleine mannetje lekker getroost en ik vertelde hem dat dit voor zijn eigen bestwil is.. Een typische moederzin die ik nog vaak zal uitspreken!
reacties (0)