Afgelopen dinsdag was het weer zover, ik MOEST naar de verloskundigen...
Zoals ik al eerder had verteld, heb ik een nare verloskundigen praktijk getroffen, en het leek even mee te vallen, totdat ik weer in aanraking kwam met degene die mij eerder behandelde terwijl ze strond ziek was, een spuit op de grond liet vallen, die ze, jawel vervolgens in me spoot, haar handen voor en na de controle niet waste, met het onderzoek veel te hard in mijn buik drukte waardoor ik er een hele dag buikpijn aan overhield, ze in haar handen nieste en hoeste ondertussen dat ze me aanraakte en me simpelweg denergrerend behandelde.
Ondanks dat zij degene is die haar excuses zou moeten aanbieden, deed ze kwaad tegen mij omdat er een aantekening van mijn klacht jegens haar was gemaakt. Ze verlangde zelfs een excuses van ons kant! Belachelijk!
Maar dat is niet alles, wat ze me nu heeft aangedaan is ongelovelijk! Nadat ze over ons eerste ontmoeting was begonnen vroeg ze hoe alles met Farid en mij gaat, ik vertelde dat ik had gebelt toen ik me zorgen maakte en ze las van haar collega dat dat kwam door mijn lage bloeddruk, ook vertelde ik haar over mijn ziekenhuis bezoek, wat ze ook op mijn zwangerschaps kaart kon terug lezen.
Daarna begon ze met het fysieke onderzoek, ze moest wel 5 keer in mijn onderbuik drukken omdat ze Farid's hoofdje naar zeggen niet goed voelde. Logisch dacht ik bij mezelf, hij licht al flink ingedaald, dat bevestigde de arts in het ziekenhuis zelfs toen ze een echo had gemaakt.
Maar nee, mevrouw wilde niet erkennen dat hij ingedaald ligt, sterker nog volgens haar kan hij nog helemaal rond draaien en springen. Wat ze ook niet wilde erkennen is het FEIT dat Farid flink boven gemiddelde is, dat werd door Drs Papa en de doktor in het ziekenhuis gezegd, waar ik slechts een week eerder was. 'Ik maak me zorgen om je baby, zoals ik het nu voel, heb je een hele kleine baby.' Begon ze. Toen drukte ze nog verder in mijn buik.
Hoewel ik op het moment van dat onderzoek al 35 weken zwanger was, was Farid volgens madamme een baby met de grootte van 33 weken... 'Ik ga je naar het ziekenhuis sturen om een spoedecho te maken.' Zei ze daarna. Totaal verontwaardigd keken mijn moeder en ik haar aan. Vorige week bleek alles namelijk nog prima in orde te zijn..
Maar goed, nog een echo is altijd mooi meegenomen, dacht ik. Mijn moeder vroeg haar of we voortaan elke week moesten komen omdat het einde naderd. 'Nee hoor, voorlopig is om de twee weken meer dan genoeg, en als het een kleine baby is, dan zul je medisch worden en in het ziekenhuis lopen, ook zul je dan niet thuis kunnen bevallen.' Heel sceptisch verlieten we later de praktijk, ondanks dat ik zei me er niet druk om te maken, deed ik dat toch 3 dagen lang totdat we de echo hadden gehad.
De dag van de echo brak aan, 's ochtends was ik toch enigsinds nerveus, stel dat er toch wel wat met Farid aan de hand is.. Maar dit bleek voor niets. Farid bewees ons met zijn grote lichaam het tegendeel, de metingen werder gemaakt. Zijn hoofdje ligt zodanig ingedaald, dat die niet meer gemeten kan worden, zijn beenlengte loopt precies op gemiddelde, zijn buik meting toonde 37weken en 2 dagen, het vruchtwater is mooi helder, kortom alles is dik in orde, en Farid is niet klein maar juist groot! Hij heeft de 6 pond al bijna bereikt en loopt zo'n twee weken voor!
Tijd om actie te ondernemen, ik ga wederom een klacht indienen tegen Sandra, ik had al wat informatie opgezocht over medisch tucht recht, ten eerste natuurlijk de strondzieke behandeling en ten tweede veroorzaakt zij stress bij een gezonde zwangere vrouw.
Omdat deze praktijk mij zo is gaan tegenstaan overweeg ik zelfs in het ziekenhuis te bevallen.. Maar toen we vandaag een rondleiding hadden, althans die krijgen we volgende week woensdag nog een keer over de afdeling verloskunde, stond het me toch een beetje tegen.. Als zoals vandaag de verloskamers allemaal bezet zijn, sturen ze je zo naar een ander ziekenhuis! Dit zou dan het ziekenhuis worden waar ik op de eerste hulp zat vanwege mijn vinger..NEEEEEEE!!!!
Dan overweeg ik zelfs thuis te bevallen zonder verloskundigen maar met mijn moeder aan mijn zijde, zij kan Farid ook wel ter wereld brengen. We zouden de verloskundigen bellen zodra hij geboren is, zodat ze zo snel mogelijk uit mijn huis zijn!
Dan nog even tussendoor die kraamhulp die komt.. Ook daar zie ik tegenop.. Maar goed, met gezond verstand heb ik dan het volgende besloten, ik ga naar een andere verloskundige praktijk, maar voor ik definitief vertrek geef ik Sandra nog een keer de wind van voren!
Wat de mooiste tijd van mijn leven moet zijn, word door dit walgelijke mens verpest, waar ik me op zou moeten verheugen, kijk ik nu tegenop. Mensen, dit kan niet! Ik verdien veel beter dan dat!
Ow ja, wel vraag ik haar wat haar probleem met mij is, en waarom ze zo langs haar collega's werkt, die hele andere constateringen hadden betreffende mijn zwangerschap en Farid. Dit mens maakt zwangere vrouwen gewoon onzeker, als dit als zo is tijdens de zwangerschap, laat staan met de bevalling!
reacties (0)