De pretecho!

Eindelijk was het zover, vandaag kreeg ik alvast mijn verjaardagskado! En wat een mooi kado, natuurlijk is Farid zelf het allermooiste kado in mijn leven, maar hem alvast zien is zeker heel speciaal. De ochtend begon een beetje chaotisch, helaas waren we hierdoor allemaal een beetje gestresst, en eenmaal daar kreeg ik ook nog eens een huilbui. Ik had gewoon zo'n voorstelling van deze dag, dat toen het een beetje anders liep ik helemaal van stuk was. Bij binnenkomst zagen we duizende geboortekaartjes met ook duizende namen, maar Farid's naam zag ik er zo een twee drie niet tussen hangen, wat natuurlijk erg leuk is want ik wilde hem een speciale naam geven. Waardevol betekent Farid, en dat is hij ook zeker wel voor me!

Toen ging de deur open en konden we naar binnen toe, samen met mijn mama en oma, 3 generatie's vrouwen dus 3 generatie's moeders. Eenmaal binnen kon ik direct plaats nemen, de echo begon in het zwart wit en helaas kreeg ik te horen dat Farid niet al te best lag sterker nog hij had zijn arm over zijn gezicht gevouwen.. Dus besloot de doktor hem te draaien, in ieder geval te proberen, hij begon mijn buik heftig heen en weer te schudden in de hoop dat hij zou draaien.. Ook dit mislukte, Farid bleef met zijn rug naar ons toe liggen en nu had hij in plaats van zijn arm, zijn hand voor zijn gezicht, desondanks konden we even naar hem gluren, wat heeft 'ie een hamsterwangen! Net zijn mama als baby, hmm nu ik er over denk heb ik altijd wel die bolle toet gehouden.. Maar hij lijkt niet alleen op zijn mama, maar ook heel veel op zijn papa.Pas op!! De volgende beelden kunnen als schokkend worden ervaren ze zijn namelijk van een piemel met baby!