De 20 weken echo!
Ja ja, eindelijk was het zover na een aantal slapeloze nachten.
Weken werden dagen, dagen werden uren, en allemaal telde ik ze ongeduldig af...
En toen was het moment daar, mijn warme buik werd verkoeld door de koude gel, en daar verscheen mijn baby in het scherm.
Mooi lief kinneke, ik werd warm van emoties en liefde voor de baby, hop daar trapte ie weer! 'Nou we gaan van boven naar beneden kijken, eerst het hoofdje...' zei de echoscopiste. 'Zijn hoofdje ligt naar beneden, zou je misschien even kunnen hoesten?' Ging ze verder. Tja hij speelde verstoppertje, inwendig dacht ik dat ze me beter het hartje kon laten horen want dan zou ik zo lachen en vrolijk worden dat de baby vanzelf draaid, maar braaf en geduldig kuchte ik en de kleine baby draaide zich om. 'Keurig, kijk hier zie je de hersennen, ogen, oren, mondje, hey hij heeft zijn mondje open! Volgens mij ligt ie te duimen.' En ja hoor dat bekende kleine handje was duidelijk zichtbaar, even zwaaide hij en stopte vervolgens zijn duimpje in zijn mond. Weer droomde ik van dat kleine handje en hoe ik hem in mijn handen zou houden, wat een schat is het toch.
Toen ging ze verder richting zijn buikje. 'Mooi gevulde buik, hij voed zich rijkelijk en kijk hier zie je zijn darmpjes, en ik zal in kleur zijn bloedvaatjes tonen.'
Daar verschenen met rood en blauw aangegeven de bloedvaatjes alles keurig in orde, toen vervolgde ze naar de beentjes, 'mooie benen, botjes en kijk daar zie de bekken.'
Toen zoomde ze in... 'Een piemeltje!' zei ze hard op. 'Zo dat is wel heel duidelijk een jongen!' Ging ze verder. Toen zoomde ze uit tot we zijn beentjes zagen, nou wel heel duidelijk een jongen kon ik met eigen ogen zien! Met een brede glimlach keek ik naar mijn zoon op het scherm, voelde ik zijn hartje klopen in mijn buik, en lag ik daar met een intens verliefd en warm gevoel, de tranen sprongen in mijn ogen, van geluk uiteraard! Ik moest nog even mijn aandacht vast houden, zo'n gezond manneke, aaah wat is ie lief! Op de terug weg kon ik nie op houden over mijn zoon, het klinkt zo leuk om hardop te zeggen, Hoi ik ben Serap moeder van een zoon. Ja ik heb een kind, namelijk een zoon! Dat lieve knulletje? Dat is mijn zoon! Een zoon bleef ik onophoudelijk doorgaan, toen we thuis waren en ik even rustig zat sloot ik mijn ogen, ik zag mezelf het handje van mijn zoon vasthouden, iets later zag ik me met hem voetballen, ik zag mezelf wandellen met mijn zoon in de kinderwagen, toen ineens zag ik een jonge man voor me, een knappe jonge man die goed op zijn broertjes of zusjes lette, ja die jonge man is mijn zoon!
reacties (0)