Hallo meiden,
Ik wens jullie allemaal een heel gelukkig en goed nieuwjaar toe waarin al jullie wensen zullen uitkomen.
De feestdagen en de jaarwisseling vond ik best moeilijk en confronterend. De vierde kerst op rij zonder kindje en zonder zwangerschap. We durven haast niet meer te hopen dat 2015 ons geluksjaar gaat worden. We hebben de afgelopen jaren zoveel teleurstellingen moeten verwerken dat we vaak nauwelijks nog durven te hopen. Toch hebben we geprobeerd het beste te maken van de feestdagen en de jaarwisseling en dat is ons aardig gelukt.
Helaas begon 1 januari niet zo goed voor me. Op oudjaarsdag in de middag namen mijn benauwdheidsklachten toe. Ik ben al zo'n twee weken verkouden en heb last van mijn astma. In de avond kon ik het nog onder controle houden met mijn astmapompjes maar toen ik ging slapen werd ik alsmaar benauwder en hielp de medicatie niet meer voldoende. In de ochtend was het nog steeds hetzelfde en besloot ik de huisartsenpost te bellen. Gelukkig konden we gauw terecht. De arts heeft me onderzocht en wilde dat er een hartfilmpje gemaakt werd. Hij twijfelde of de klachten van de longen of van het hart kwamen. Wij dachten : we gaan even naar de huisartsenpost en dan krijg ik nieuwe medicatie of een kuurtje en dan kunnen we naar huis. Dus niet......de huisarts vertrouwde het niet en verwees me door naar de eerste hart hulp. Daar schrokken we wel van. Ook had hij me een spray voor onder de tong gegeven waar ik heel akelig van werd. Het verwijd direct alle vaten in het lichaam en dat merkte ik. Op weg naar de eerste hart afdeling werd ik niet goed maar ik heb het gehaald tot aan een bed. Ik werd meteen aangesloten op de hartbewaking, kreeg een pilletje onder de tong, er werd bloed afgenomen en de cardioloog kwam langs. Dit ging een beetje langs me heen allemaal, ik was nog in een soort roes van de spray onder mijn tong. Er werd nog een longfoto gemaakt, onderzoek gedaan naar een longembolie en rond vier uur kregen we het verlossende nieuws dat er niks aan mijn hart mankeert en de klachten door de luchtweginfectie in combinatie met mijn astma veroorzaakt werden. Ademen deed nog steeds zeer en ging moeizaam, ook was ik nog gauw buiten adem. Ik moest nog vernevelen waardoor het allemaal wat beter werd en toen mocht ik naar huis. Ik heb nieuwe medicatie gekregen en daarmee is het gelukkig te doen. Ik moest gisteren wel meteen naar mijn huisarts om alles te bespreken en een verwijzing voor een longarts te vragen. Daar kan ik 13 jan terecht.
De medicatie die ik nu moet gebruiken is niet veilig bij een kinderwens hetgeen betekent dat we de komende cyclus niet met ICSI kunnen starten......waarom zit het weer tegen ? vragen we ons af......
Ik pieker me suf over alles: is het nog wel verstandig om door te gaan met ICSI als mijn lichaam zo verzwakt is ? Het is al de tweede luchtweginfectie binnen twee maanden tijd. Ik merk dat mijn weerstand flink vermindert door de langdurige stress van ons traject en hoe lang wil ik hier nog mee doorgaan ? Ik besef dat ik roofbouw pleeg op mijn lichaam en dat wil ik eigenlijk niet....maar opgeven wil ik eigenlijk ook niet. Ik heb me voorgenomen om te proberen deze maand niet teveel te piekeren, eerst op te knappen en dan pas verder te kijken. Dit ook op advies van één van mijn lieve BB vriendinnen, thanx meis.
Momenteel kan ik nog niet veel; liggen en zitten gaan wel redelijk maar zodra ik me ook maar een beetje inspan word ik alweer gauw erg kortademig. Dus ik hou me maar lekker rustig en ga maar veel lezen, iets wat ik graag doe.
Laten we hopen dat de rest van dit nieuwe jaar er rooskleuriger uitziet.
Fijn weekend voor jullie allemaal.
Veel liefs
reacties (0)