Het is alweer een hele poos geleden dat ik een blog heb geschreven. Begin maart kregen we eindelijk duidelijkheid over de oorzaak van mijn miskramen en mocht ik meteen beginnen met Clomid. Vol goede moed en met nieuwe hoop startte ik met Clomid. Al heel gauw had ik last van vervelende bijwerkingen die alleen maar erger werden. Zo erg dat ik me op een gegeven moment helemaal opgebrand voelde, zowel lichamelijk als geestelijk. Alle stress rondom onze kinderwens leek er ineens allemaal uit te komen. Ik had al eerder last van dipjes en wist me er iedere keer weer uit te halen en weer door te gaan maar deze keer was het anders en ging het gewoonweg niet meer.....Mijn vriend en ik hebben toen besloten om eerst ervoor te zorgen dat ik weer beter in mijn vel kom te zitten. Het was een moeilijke beslissing want we worden toch wel erg ongeduldig onderhand......maar we zagen in dat dit toch de beste keuze was. Inmiddels gaat het weer wat beter met me; we willen toch nog even pauze houden en niks overhaast gaan beslissen. Als ik me een poos weer wat sterker en beter voel, willen we er weer voor gaan.
Het is me eindelijk gelukt hier een blog over te schrijven; eerder vond ik het te confronterend om dit verhaal op papier (lees: beeldscherm) te lezen maar nu voelt het goed.
Ik hou jullie op de hoogte.
Veel liefs van mij
reacties (0)