Combinaties enzo...

Ladies,

Het duurde even, het is druk geweest de afgelopen tijd, maar eindelijk heb ik weer even een momentje om te schrijven (al zal mijn baas het hier vast niet mee eens zijn, maar ja, die zit in vergadering :))

Vorige week hebben we de combinatietest gehad. Toch wel spannend! Door files en het zoeken naar een parkeerplek zijn we een kleine 10 minuten te laat, maar er is gelukkig geen man overboord. Een lekkere nuchtere tante ontvangt ons en met haar een assistente, die nog in de leer is. Na het algemene vragen-salvo te hebben afgevuurd (Zijn jullie directe familie van elkaar? Eh, nee...maar leuke buurt hier -Rotterdam Noord- om dat soort dingen te vragen..ahem.) mag ik eindelijk op de "tafel". Aan de muur tegenover mij hangt een enorme flatscreen waar ik naar de echo mee kan kijken. Vriendlief mag op het krukje naast me zitten.

Daar is 'ie dan, ons kleine Spookje! Elke keer weer een prachtgezicht. En zeker met deze apparatuur, die toch wel wat meer sophisticated is dan bij onze VK, al hebben we daar ook niets te klagen. Ik word meteen 4 hele dagen vooruit gezet! Onze kleine uk is al 7.16cm! EDD is dus nu 17/07. Mooi, ook een week eerder verlof dan gedacht :)

Ineens! Een geluid! *GASP* Het hartje....dat hadden wij nog niet gehoord...mijn adem stokt terwijl ik een soort van schrik en de tranen beginnen over mijn wangen te biggelen. Van blijheid hè, dat dan weer wel. "Die had je wel even mogen aankondigen!", zegt vriendlief met een lach tegen de echoscopiste. "Nee joh, gun mij ook m'n lolletje", zegt ze terug. Ze vindt dat dat soort dingen altijd mooie "primaire" reacties oplevert. Nou, dat kun je wel stellen! Blijheid alom.

Ze vindt het een prachtbaby. De hersenhelftjes zijn goed te zien, de hartkamers, het tussenschot, de in- en uitstroom van het bloed in het hart en zelf de aderen. Eigenlijk bizar, wat er zo allemaal te zien is bij zo'n kleine wurm, en dat vanaf de buitenkant!

Ze meet de nekplooi en die komt uit op 1.8mm. Super dus! En met de 4 dagen vooruit zelfs nog beter. Je zou bijna zeggen een kippenekkie :D Ze draait nog wat links en rechts en meet van alles en nog wat. Ik vind het best, ik kan hier de hele dag liggen kijken.

Helaas moet ik dan toch opstaan. Er moet bloed geprikt worden...niet mijn favoriete bezigheid. Ik stroop mijn mouw op en de assistente komt met haar enge naald mijn kant op. Ik draai, zoals altijd, mijn hoofd de andere kant op, zodat ik niet hoef te kijken. Na een minuutje zegt ze "nou, het lijkt wel of er meer naast gaat dan in het buisje"...hmmm, zal ik? Ik draai mijn hoofd en kijk naar mijn arm. Yikes! Heel mijn onderarm onder het bloed! Het druppelt zelfs op de grond! Dit is niet goed... De assistente maakt mijn arm schoon en plakt een pleister op de prikwond. Volgens de echoscopiste zou het theoretisch wel genoeg bloed moeten zijn...maar ja, wat als het nou net níet genoeg is? Dan moet ik weer terug. I don't think so. Dus stroop ik mijn andere mouw ook maar op en laat de assistente (die overigens flink haar excuses heeft gemaakt, volgens mij schrok zij ook heel erg) haar gang gaan. "u gaat toch niet flauwvallen?" Nee hoor, daar doe ik niet aan. De 2e prik gaat wel goed en het buisje is goed gevuld. Mooi, dan zijn we daar ook weer vanaf. Nu een week wachten op de uitslag. Die kwam afgelopen dinsdag. Geen verhoogde kansen aanwezig! Joehoei! Down was 1:1400, Edwards 1:16000 en Patau 1:52000 oid. (Had nog nooit van deze twee laatste ziektes gehoord en heb ze even gegoogled...mja, daar werd ik niet blij van) Helemaal heppie de peppie dus, met deze uitslagen!!

Gezien ik van 12.5 ineens naar 13.2 dagen werd gezet en daarna een weekendje Wellness in Duitsland heb gedaan, is week 13 aan me voorbij geflitst en zit in nu ineens al in week 14! Time flies when you're having fun!! Mijn buik is al behoorlijk begonnen met groeien (ik smeer braaf iedere dag Zwitsal mama buik crème) en ik kan nog precies 1 broek aan. Het zal niet lang duren voordat ik aan de positiekleding moet. Zeker niet met de hoeveelheden die ik eet... :S

Ik heb heel de dag door honger, eet bij de lunch 5 (!!) boterhammen en had gisteravond na het avondeten nog zo'n honger dat ik nog een hele bak sla gegeten heb. Nja, iig geen ongezonde dingen, zullen we maar zeggen. De sambal is nog steeds -letterlijk en figuurlijk- een hot item, maar ik ben iig héél erg blij dat ik weer trek heb in fruit en sla! En dat mijn maag het ook verdraagt natuurlijk.

Dit weekend staat er een tripje naar de baby en tienerwinkel op het program, uitverkoop aldaar. Wellicht zit er iets van onze gading bij? Onze eigen combinatie-test voor kamertjes, kinderwagens en andere baby-dingen. Ik zal ongetwijfeld de zaak willen leeghalen... Volgende week gaat vriendlief het kindje erkennen en gaan we niet barhoppen, maar kdv-hoppen, om te zien waar we ons in willen schrijven. Drukke tijden! En ondertussen uiteraard weer in spanning voor de volgende echo...pas 30 januari. Het gaat zo snel, maar het wachten duurt zo lang....

Liefs

Spookje