11. Mag het een uurtje meer zijn?

Jeetje mina, 9 weken zwanger. 9 weken en 2 dagen om precies te zijn. En ik kan je zeggen, ik heb een nieuwe hobby gevonden. Want wat slaap ik veel zeg. Vooral overdag voor of na mijn dienst nog even. Ik werk onregelmatige diensten. Variërend van 04.45u tot 03.45u en alles wat er tussen zit. En ik kan je vertellen, dat sloopt. Waar ik normaal geen moeite mee heb, zit ik nu af en toe als een berg tegen mijn diensten op. Mijn energie heeft inmiddels het vriespunt bereikt. Maar gelukkig, nog 3 dagen werken en dan mag ik van mijn zomervakantie genieten. Lekker laat he? Ik kan niet wachten. 3 weken even geen werk en geen wekker zetten. Benieuwd of mijn energie iets omhoog gaat. Door het vele slapen, dus weinig blogs te lezen van mij. Gelukkig lees ik nog wel heerlijk mee op het forum voor ik in slaap val of als ik net wakker ben. Want dat vind ik stiekem nog steeds erg leuk om te doen. En ja, als je toch om kwart voor 2 ’s nachts wakker wordt, omdat je weer eens moet plassen en daarna niet meer in slaap kan komen, ja dan kan je beter lekker even lezen. Zodra ik een keer er uit geweest ben, blijf ik bijna elk uur wel gaan. Totdat de wekker weer gaat. Ideaal? Nee totaal niet! Maar ja wat doe je er aan. Het is voor het goede doel zeggen we dan maar.

Dat mijn energie zo laag is, heeft ook wel invloed op thuis. Zoals ik al eerder schreef wonen vriendlief en ik voorlopig nog niet samen. Wel komt hij superlief zo nu en dan als zijn diensten het toelaten even bij mij langs om even wat dingetjes in het huishouden te doen. Even een stofzuiger er door, een afwasje wegwerken of de was even aangooien. Ja ik heb wel mazzel met deze schat.

Gelukkig voel ik me verder prima. De klachten zijn nog steeds minimaal, oke op die vermoeidheid na. En sinds 2 dagen het idee dat ik een paar honderd sit ups heb gedaan. Zo’n spierpijn. Wat het is? Geen idee. Op 1 of 2x een ieniemienie beetjes bloed tussen mijn afscheiding na, maak ik me verder eigenlijk niet veel zorgen. En zolang het zo weinig blijft, denk ik niet dat het noodzakelijk is om de verloskundige te bellen. Nog 3 weken precies en dan hebben we de 12 weken echo. En tot die tijd mag ik nog heel even een weekje er tussenuit, en hebben we even een huisje ergens in Nederland geboekt. Niks moet en niksen mag! Ik kijk er nu al naar uit. Of wordt het een week bij slapen? Gezellig weekje weg wordt het dan he? Hahahaha. Verder gaan we in mijn vakantie langzaam aan een beetje de kamer voor de baby leeg maken zodat we die kunnen opknappen, lees likje verf en een leuk behangetje. Ik heb er nu al zin in. Waar ik met de vorige zwangerschap het “gevoel” vrij snel en nog voor het mis ging kwijt was, heb ik nu alle vertrouwen er in dat het goed gaat. En stiekem durf ik steeds meer te genieten van het feit dat er een kleine uk in me groeit. Het blijft bizar en een enorm wonder.

Voor nu, weer even een kleine blog. Ik duik nog even mijn bed in, voordat vriendlief het eten klaar heeft.