Update na Duitsland terug naar Nederland
Als eerste wil ik jullie bedanken voor alle lieve woorden
En alle steun die ik gekregen heb
Sorry voor mijn late blog maar mijn wereld staat op zijn kop
En weet niet waar ik de tijd vandaan moet halen
Na de weken in Duitsland heb ik besloten om naar nl te gaan
Ik weet dat veel van jullie dat dom vinden
Maar voor mijn gevoel was dit de beste keus
Ik ben het zh in Duitsland heel dankbaar
Maar voor mij was de tijd in Duitsland heel heftig
Ik voelde me heel eenzaam
Mijn kinderen niet om me heen mijn man niet geen familie
Niemand om mee te praten hun kunnen geen Engels en ik geen Duits
Ik werd depressief en kreeg angsten en nachtmerries
Bang dat mijn kinderen iets overkwam of mijn man
Mijn dromen waren zo realistisch en was zo bang dat ze iets zou overkomen
Mijn man heeft een hersenabces gehad
en lijd nu aan epileptische aanvallen en dat is combinatie met 5 kinderen moet een keer fout gaan
En besloot om terug naar nl te gaan
Ik ben toen naar nl gegaan
helaas hadden ze nog geen plek voor mij in het zh doordat ik in quarantaine moest omdat ik in een Duits ziekenhuis heb gelegen
Ik ben toen1 dag thuis gebleven en de volgende dag naar het zh gegaan
Ze hebben allerlei monsters genomen
En kreeg een kamer voor mij alleen
Ik zat 4 dagen in quarantaine wat niet veel voorstelde ze hadden gele hesjes aan en handschoenen
De helft die bij me binnen kwam vergat de handschoenen
Op 11 april kreeg ik harde buiken ik ging na het eten douchen en dan lekker naar bed
In de hoop dat het wel weg trok
Maar helaas gebeurde dat niet ik zat te rillen in mijn bed
En verloor een stolsel ik had koorts en een infectie
De bloeddruk van mij en de baby waren erg hoog en ze lag ook nog eens in een stuitligging
En ze besloten een spoed kijzersnee te doen
Van mijn andere 5 kinderen ben ik natuurlijk bevallen
Zonder ruggenprik of andere pijnstillers
Ik dacht ze snijden me open halen me baby er uit en naaien me dicht
Wat heb ik me daar in vergist
Ik voelde hoe ze in me sneden en toen de begonnen te trekken
Leek het wel alsof ze al mijn ingewanden eruit trokken
Ik had zo een pijn en raakte in paniek
Dus hebben me helemaal in slaap gebracht
Helaas heb ik haar niet geboren zien worden
Toen ik weer bij kwam zag ik mijn man en 4 artsen om de couveuse staan
En de ergste dingen gingen door mij heen
Het leek een eeuwigheid te duren en er kwam een arts naar me toe
Ze leeft maar heeft een moeilijk start
Ze werd overgebracht naar de nicu
Ze waren nog bezig met mij en werd daarna naar mijn kamer gebracht
De verpleging zei tegen me om even te rusten en dat ik daarna na mijn dochter werd gebracht
Rusten???? Hoe dan??? Enigste wat ik wil is naar mijn dochter
Ik kwam aan op de nicu en zag haar daar voor het eerst
Zo klein zo compleet maar ook heel eng
Je zag meer draden dan dat je haar zag
Geboren op 12 april om 00:26 met een gewicht van 690 gram
En haar naam is shalina
De artsen hadden me al vertelt wat de overlevingskansen waren
En mocht ze het overleven het een zware periode zou worden
En de problemen kwamen al gauw
Een zware infectie waarvan ze dachten dat ze dat niet zou overleven
maar na 3 weken en 4 soorten antibiotica s werden de infectie waarden minder
Verder had ze bloeddruk problemen daar kreeg ze 3 soorten medicijnen voor
Haar glucose was veel te hoog daar kreeg ze insuline voor
Ze denken dat het misschien suikerziekte is daar moet ik de uitslag nog van krijgen
Ze had steeds te weinig rode bloedplaatjes daar kreeg ze bloedplaatjes transfusies voor
Verder heeft ze meer dan 10 bloedtransfusies gehad
Verder kreeg ze morfine om het voor haar dragelijk te maken
2 soorten medicijnen voor de longen
Door de slechte start de onrijpheid en 3 weken weinig vruchtwater heeft ze long beschadiging
Ze heeft 3 weken aan de trilbeademing gelegen en een week aan de volledige beademing via een buis naar de longen
Ze heeft nu bcap wel veel dalingen en krijgt daar nu cafeïne en nog een medicijn voor
Ook hadden ze problemen met de aders ze heeft zulke kleine aders en is moeilijk te prikken
ze waren bang dat ze straks geen infuus meer konden aanbrengen
Ook was er te zien op de scan dat ze kleine hersenbloedingings had gehad
En dat de hersens niet door groeide
Inmiddels vorige week een nieuwe scan gemaakt en aan de buitenkant zag het er goed uit
Ze willen nog een scan maken om de binnen kant te bekijken maar dat gebeurt later
Ook had ze bloed bij de ontlasting en werd de voeding gestopt
Na een week hebben ze de voeding weer gestart
Ze krijgt nu 24 x 8 cc via de sonde en ijzer en vetten extra
Ze viel eerst af doordat ze geen borstvoeding meer kreeg
Maar weegt inmiddels1260
Door alle medicijnen was ze helemaal opgezwollen
Haar lichaam kon het zelf niet oplossen en kreeg plas tabletten
Gelukkig is ze al haar overtollige vocht kwijt nu
Na 3 weken mochten we eindelijk buidelen
Wat was dat een fijn gevoel na 3 weken eindelijk je kind mogen vasthouden
Inmiddels zijn we weken verder en doet ze het redelijk goed
En dat terwijl de artsen bij elk gesprek met ons zeiden dat ze erg ziek is
En dat we ons op het ergste moeten voor bereiden
Wij hebben altijd in haar gelooft en altijd hoop gehouden
Want waar hoop is is leven
reacties (0)