Afwachten en testen

Sinds gister ben ik misselijk. Niet dat ik moet spugen misselijk, maar een constante staat van zijn ofzo. Een zeurend/ aanwezig gevoel. Mijn ‘vroege’ test was negatief, want duh, die deed ik ‘s avonds en te vroeg. Volgens de ‘berekeningen’ mag ik pas vanaf 22 juni testen. Gister was het de 16e. Ik weet echt wel dat vroeg testen geen zin heeft, maar ik heb een wat zwakke zelfcontrole. Daarnaast leek het me ergens wat te vroeg om nu al misselijk te zijn. Bij mijn dochter kwam dat pas met zo'n 5-6 weken.

Daarnaast ging ik weer door de grond bij het niezen. Dat had ik tijdens mijn eerdere zwangerschap (zo pijnlijk) maar daarna ook nog een tijd, dus hoeft niks te zeggen.
Ik probeer mezelf dus maar voor te houden uit bescherming voor mezelf dat ik gewoon ziek ben, niet helemaal lekker, te gespannen.
Maar op een of andere manier wil ik, mijn hoofd, of gevoel? dat niet zo geloven. Ik probeer mezelf voor te houden dat de test ook negatief kan zijn, dat zwanger raken tijd kost en helemaal niet meteen raak hoeft te zijn. Maar het beklijft niet. Omdat ik voel dat het niet waar is?

Ik weet het niet. Ik probeer de bevestiging te zoeken. Heb ondertussen nieuwe vroege testen gekocht. Net eentje gedaan. Een heeeel licht streepje. Maar er gebeurt wel wat dus. Het blijft niet zo wit als eerst. Eigenlijk is dat voldoende voor mij. In combinatie met mijn misselijkheid, continue ‘zeurgevoel’ in mijn buik, darmen die al een tijdje weer anders doen dan normaal en mijn ‘overtuiging’.

Morgen is het Vaderdag. Dan wil ik ‘s ochtends een test doen, zoals voorgeschreven. Wie weet maakt dat het al duidelijker. En als er een streepje te zien is, zal ik de test inpakken en heb ik een mooi Vaderdag cadeautje.