Morgen in week 22.....

Nog maar 1 dagje verwijderd van week 22. Wat vliegt de tijd voorbij zeg!

Deze week niet zo veel gebeurd. Sja, zit voornamelijk thuis en hou me rustig. Wel heb ik, voor zover mogelijk was, het huis weer een beetje opgeruimd. Daar ben ik wel blij mee want vind het altijd wel prettig als alles weer fris en fruitig eruit ziet. Merk wel dat ik echt niet teveel moet doen. Doe ik dat wel dan speelt mn rug weer parten en ook mn buik. Misschien toch s vragen of het geen bekkeninstabiliteit kan zijn? Zoals t er nu naar uitziet zie ik mezelf namelijk ook niet meer gaan werken. Word al moe als ik mezelf door die gigantische loods zie sjokken met de voorraden voor koffie-automaten, wc-benodigdheden enzovoorts. Maar goed…. Niet tever voorruit kijken Chantal.

Verder heb ik deze week afscheid genomen van 2 piercings. Mn navel moest er gewoon uit. Had een ringetje erin zitten en aangezien mn navel naar buiten begint te komen deed dat ringetje pijn als ie tegen mn broek aanzat. Dus na veel gepiel met pincet en tangetje is het me dan toch gelukt m eruit te halen. Heb me voorgenomen om n nieuwe te laten zetten als ik ooit weer n strak plat buikje zal hebben (wishfull thinking?) verder heb ik ook afscheid genomen van mn tepelpiercing. Dat staafje was te klein geworden aangezien mn borsten nog steeds groeien. En zodoende had ik veel last van da ding. Dus hop…… eruit! Die laat ik niet meer terugzetten hoor. Dat doet teveel pijn hahahahaha. Heb er nu nog 4 en hopelijk kenne die blijven zitten. Van 1 ben ik niet zeker omdat dat n intieme piercing is. Maar goed, dat zien we dan weer wel! Ach, misschien breekt de dag dan ooit nog s aan dat ik zonder problemen door n metaaldetectorpoortje kan stappen.

Vandaag voel ik me sinds lange tijd ook weer…… mooi. Heb begin vd week n nieuwe gezichtscrème gehaald omdat mn huid erg onrustig was. Bultjes, rode vlekjes, droge plekken….. kortom, t zag er niet uit! En als je je dan al n wandelende watermeloen voel en je gezicht ziet er ook niet uit. Sja, dan word je erg onzeker! En omdat ik door de hormonen al erg veel last heb van onzekerheid enzo. Was dat nou net iets wak ff niet kon gebruiken. Dus na een week trouw elke avond mn gezicht reinigen en insmeren met die crème en dan tzelfde ritueel smorgens herhalen. Ben ik tot de conclusie gekomen dat dat spul echt werkt! Was zelfs n keertje blij toen ik in de spiegel keek! Dussszzzz…….. Heb ik leuke kleertjes aangetrokken en ben ff gaan tutten in de badkamer en toen ik voor de spiegel stond om t eindresultaat te bekijken kon ik niet anders dan concluderen dat ik n stralende zwangere vrouw ben. En dat wil wat zeggen hoor als ik dat zeg hahahahaha. Want ook al is mn buik gigantisch, ik vind m wel erg mooi. Zelfs de weegschaal was lief voor me vandaag. Ben niks aangekomen, ben dus nog steeds op die 10 kilo blijven steken. Betekend dat ik dus al n paar weken op hetzelfde gewicht zit. Ook weer iets om vrolijk van te worden want bij mn vorige zwangerschap was ik maar liefst… 65 kilo! Aangekomen. Ben dus vanmorgen na de boodschappen in de auto te hebben geladen even langs de etos gegaan om n haarkleurtje aan te schaffen. Tis mokka-bruin geworden. Dat lijkt t meeste op mn eigen haarkleur namelijk. Dus kga zometeen mn haartjes ff verfen zodat de ongewenste haarkleurtjes ook weer verdwenen zijn. Daarna mn nageltjes ff in n lakje zetten. En ervoor zorgen dat mn vriend als ie vanavond thuiskomt weer n zelfverzekerde vrouw aantreft ipv dat stille, onzekere muisje wat ik de laatste tijd was. Pfffffff zal blij zijn als die hormonen zich weer n beetje fatsoenlijk gedragen!!!!!!

En dan morgen alweer in week 22 aanbeland.

Maandag is mn controle weer in t ziekenhuis en heb mn lijstje met vragen al klaar. Wel fijn dat ik nu weer mn zelfzekerheid weer n beetje terug heb gevonden want nu ga ik er gewoon voor zorgen dat ze s n keer naar me luisteren. En vooral mn angsten serieus nemen… En doen ze dat niet? Das dan erg jammer want dan stap ik over naar t andere ziekenhuis. Als ik dan na mn controle weer buiten stap bel ik hun meteen op voor n intake gesprek. Maar t fijnste vind ik toch wel dat ik maandag weer even n glimp op kan vangen van ons kleine tijgertje. J