Oh wat had ik hier graag geweldig nieuws neer willen zetten... Maar dat gaat het helaas niet worden. Ik heb vandaag om 19.00 mijn termijn echo gehad, maar geen leuk bericht gekregen. Zodra het echoapparaat op mijn buik gezet werd, zag ik een armpje zwaaien, dus dacht meteen "Jeeeej, ukkie doet het nog". Daarna bleef de verloskundige nog wat doorzoeken en bleef dus veel te lang stil. "Ja, het hartje klopt en het kindje beweegt, maar hier zit iets dat ik niet wil zien..."
Wat een dodelijke woorden! Er zit dus een flinke bult (darmpjes??) aan het buikje vast van ukkie. Ook zit er een holte in de buik. Dat kan de blaas zijn, maar dan is hij veel te groot en dus is er misschien geen afvoer aangelegd. En als het iets anders is, hoort dat daar sowieso niet te zitten. Ook is er in de nek iets niet goed, ze dacht niet meteen aan het syndroom van down, maar er was veel vocht te zien (ofzo).
En nu...? Ik heb nog geen flauw idee. Morgen gaat de verloskundige kijken wanneer ik terecht kan bij het UMC, en vanaf daar zal de hele medische molen wel gaan draaien. Dit gaan hele lange onzekere dagen worden vrees ik...
En ik? Ik heb vanavond zo'n beetje alle emoties wel gevoeld. Blij (mijn kindje leeft!!! het hartje klopt en het beweegt), boos (waarom is het nu wéér niet goed???), trots (ben nog steeds zwanger), verdrietig (om alles), ongeloof (mijn kindje doet het toch nog... wat zitten jullie nou te zeuren dat het niet goed zou zijn!), angst (omg... ik hoef toch alsjealsjealsjeblieft niet zelf over het leven van dit kindje te gaan beslissen he???) tot en met het "zie je wel"-gevoel (had na de vorige miskraam het gevoel dat het nog één keer fout zou gaan, en dat het daarna pas een goede zwangerschap zou zijn).
Hou jullie wel op de hoogte...
Liefs!
reacties (0)