Onze oudste dochter voelt zich eenzaam...
Ons oudste meisje is eigenlijk een dametje wat heel makkelijk contact maakt. Ze is easy going en eigenlijk heeft ze een vrolijk karakter.
Maar... omdat ze zich nog 'jong' gedroeg hebben ze haar in groep 2 laten zitten. Wij hebben daar wel bezwaar tegen gemaakt. We zijn helemaal geen streberige ouders maar ze leek er zo klaar voor; groep 3. Ze was al bezig met lezen en schrijven etc. in mei 2020 kwam ineens het bericht ;we willen haar eigenlijk nog een keer groep 2 laten doen. Onze zoon heeft 3,5 jaar gekleuterd en bij hem had ik zoiets van ; hoe langer hoe beter. Maar nu niet. Wij praten met de juffen. Zou voorgedragen worden. Nee unaniem; ze moest in groep 2 blijven. We hadden haar eigenlijk een beetje buiten de discussie gelaten maar nu vroeg ik toch maar voorzichtig hoe ze het zou vinden om nog een keer groep 2 te doen. Haar vriendjes zouden dan wel verder gaan. Geen probleem vond ze, dus even dacht ik 'oh gelukkig, hoeven wij ook niet meer zo op onze strepen te staan bij school'. Zo gezegd, zo gedaan; onze dochter had 'kleuterverlenging'.
eenmaal in groep 2 ( rare tijd daargelaten was corona , wel school, geen school) kwam ze er niet echt tussen bij die groep. Ze werd niet gepest, maar sociaal wezentje als ze is, viel ze er wel soort van buiten. Al vrij snel stuurde ik een mail naar de juf "is ze wel vrolijk op school?" Juffen signaleerden niks. Ze was gewoon vrolijik. Ik had mijn twijfels want ze kan ook prima faken. Ze maakte een paar een vriendinnetjes uiteindelijk dat jaar.
Toen kwam groep 3. School had precies al die meisjes die ze als vriendinnetjes had in de andere klas geplaatst. Daar had ik dus wel problemen mee. Meteen aangekaart. "Nee we gaan niet meer wisselen. Als ze erg eenzaam is dan kijken we met de herfstvakantie' . Nou mijn dochter natuurlijk weer dr best doen en er was wel een meisje waar ze mee speelde en op het plein leek ze het naar haar zin te hebben. Ze was erg gehecht aan dit vriendinnetje en nu voelen jullie het al aankomen... dit meisje was een pleegkindje en zat in een tijdelijk pleeggezin hier en ging weer weg. Eind groep 3 kwam de school weer vragen of we toch nog wilde wisselen naar die andere groep . Ze zat in groep 3a. of ze dan naar 4b wilde. Mijn dochter had een paar jochies waar ze mee speelde en was wel beetje gewend nu aan dit groepje; ze wilde niet meer wisselen en één van de meisjes waar ze vriendinnetjes mee was geworden in het jaar dat ze voor de tweede keer groep 2 deed, zou bij haar komen.
Nu in groep 4a dus. Week geleden belt de juf. "ik wist waarschijnlijk wel waarom het zou gaan' . "eeh...nee? " Ze hadden "ZIEN" kijklijnen (ofziets) bij haar afgenomen en daar liep ze achter. ook vroeg ze zich af of ze bindingsangst had. Ik heb de situatie even voorgelegd en deze juf had dat dus wel gezien dat ze op het plein net nergens bij hoorde. Heel fijn maar lekker laat. Eigenlijk ben ik wel een beetje boos. Net zit mn dochter op schoot. Ze was brommerig dus ik vroeg haar of het wel goed ging op school. Nee was het antwoord. Ik vind het niet meer leuk, ik wil van school, ik wil thuisblijven. Mijn dochter.......sociaal middelpunt...vrolijke noot.... arghhhh.... Ik weet nu niet zo goed wat ik kan doen. Ze heeft deze muur dus nu al gebouwd. Ze beschermd zichzelf 'tegen' vriendschappen. Ook zijn in augustus allebei haar konijnen doodgegaan en haar lievelingskat is doodgereden. Het is net alsof ze haar onschuld al kwijt is, haar onbezonnen kijk op het leven. Ik vind het echt heel triest. Ze heeft overigens wel één goede vriend. Maar op school speelt hij ook met andere kinderen.. Arm kind...
reacties (24)