...Zo niet, dan doe ik het toch.
(kleine sidenote, advies is niet nodig, want ik weet eventuele vervolgstappen...het moet gewoon even van 't hart)
Enkele weken terug heb ik een therapiesessie bij de psychologe, we zijn inmiddels angst-therapie (EMDR) heropgestart in combinatie met normale sessies (educatie en gewoon nodigheid), inene nog niet eens halverwege. Ja ik vind eigenlijk niet meer dat je ons zo nodig hebt...en je moet weer op gesprek bij de regiebehandelaar, ik ga maar eens kijken wat hij er van denkt. Inene werd ik zonder pardon even geparkeerd omdat mevrouw het genoeg leek te vinden.
Anderhalve week later volgt het gesprek met de regiebehandelaar, waar ik uit de doeken doe dat het voelt alsof ze mij inene wil "weggooien", want ja het komt zonder aankodiging en vanuit het niets.
Hij stelt voor om de organisatie te benaderen waar ik ook mijn coaching vanuit krijg (hem vertellende te hebben dat het wel echt compleet seperate delen zijn..). Oké met het gegeven dat zij meer specialisatie hebben met Autisme en de psychologie etcetera eromheen...doe maar.
Vorige week krijg ik een appje van de psychologe, of ik haar brief/verwijzing aan de nieuwe organisatie wil lezen en als ik akkoord ga dat ze hem doorzendt.
Prima, staat prima omschreven...dus akkoord, ze zendt de brief door.
Dan vervolgt een bevestiging vanuit de organisatie, eergisteren volgt er een e-mail, beoordeelt als akkoord voor bevestiging van op-weg-naar-behandeling van hun....dan zie ik de link naar de wachttijd..
!!!50 weken!!! nog net geen jaar!!!
Ik maak een printscreen en app deze naar de psychologe en vraag haar wat nu...ik krijg een droog antwoord terug, later belt ze me in eerste instantie is mijn interne reactie niet opnemen, en dat had ik inderdaad ook beter NIET kunnen doen. Ze zegt: ,,Ja je zal die 50 weken gewoon moeten wachten en wij bieden geen overbrugging aan''. Wel oppert ze nog een afsluitende sessie...ondertussen heeft ze zo het bloed onder mijn nagels vandaan gekregen dat ik haar vriendelijk bedank daarvoor een fijne werkdag toewens en ophang. (En ja ik denk dat ze mijn toon wel heeft meegekregen)
Ik voel me gewoon als een stukje vuil aan de kant gezet en ik twijfel nog om een bericht te zenden naar de regiebehandelaar, of uberhaupt er werk van te maken. Maar anderzijds denk ik, stik erin...je hebt hiermee mijn vertrouwen beschadigd, iets wat al lastig is om te winnen....en dat terwijl deze organisatie zo menselijk en fijn voelde, mooie deksel op de neus.
Gelukkig heb ik van de aankomende organisatie nog mijn lieve coach die morgen weer langskomt.
Met haar maar eens bespreken wat de beste optie is...wachtlijstbemiddeling...of wellicht kan zij eens rondvragen hoe of wat. (Ondanks dat het seperaat staat van elkaar.)
En nee ik ga geen namen en organisatie benoemen, ik hou het netjes..
reacties (22)