Op de wachtbank

Zo ik zie dat Shrimp nu een maand oud is en ik zit nu op de wachtbank, want na een hele rits ovulatietesten blijkt mijn ei ruim een week geleden te zijn gepasseerd.

Of het was niet mijn ei, want die was dan al voordat ik aan het testen ging (immers pas gaan testen toen ik weer nieuwe testen binnenhad) en dan was ik eigenlijk al zwanger toen de ovulatietest donker werd...

In ieder geval, de eerstvolgende zwangerschapstest doe ik pas van het weekend. Beetje zuinig doen met die dingen, zeker na een miskraam weet je toch niet wat je van je lijf moet denken. Ik heb wel een hoop dezelfde dingen als eerder; een stinkdoos (ja echt! gelukkig kan vl niets ruiken), af en toe pijnlijke tepels (o jee, riep vriend al). Nieuw is dat ik nu af en toe een beetje misselijk ben en HONGER heb.

De verloskundigenpraktijk blijft voor mij een raadsel. Waar ik bij mijn eerste echo nogal lomp behandeld werd, heb ik bij het afzeggen van de tweede echo ineens een zeer begripvolle juf aan de lijn, die vorige week nog eens nabelde hoe het nu gaat, of ik nog een controle-echo wilde....

Eigenlijk zou je verwachten dat je dat wilt, maar ik heb er helemaal geen behoefte aan, ik wist gewoon zeker dat het weg was toen ik uitgebloed was.

Ik ben wel benieuwd of het nu weer gelukt is, of dat ik me van alles in mijn hoofd haal.

Maar als het gelukt is, dan bel ik wel even voor de echo, want om nu te zeggen dat ik een termijn zou weten....