Een bizar (bevallings)verhaal deel 2
Deel 2:
De ambulancebroeders kwamen binnen en dachten dat ze een verkeerde melding hadden gekregen .Want wie moesten ze nu meenemen: de zwangere vrouw op de bank of de doodzieke man in het bed? Met lekkende vliezen ben ik naar mijn schoonvader toegelopen om hem gedag te zeggen en ik heb nog geroepen dat hij bijna opa zou zijn (dat was zijn doel om nog te halen).
We zijn naar het ziekenhuis gereden en kwamen daar zo rond 18.30 uur aan. De weeën begonnen wel wat op gang te komen toen. Ik ben aan de CTG gelegd en we konden ook daadwerkelijk zien dat de er al pieken begonnen te komen. Alleen... ik had niet meer echt op weeën gerekend. De zwangerschapscursus had niet meer zoveel zin en ik had 1 puflesje gehad... Concentreren en ontspannen maar. Ondertussen waren mijn andere schoonouders al gekomen met mijn vluchtkoffertje en ook mijn ouders hebben we maar ingelicht (ik zou die nacht bij ze slapen zou zijn terwijl Marco bij zijn vader zou waken). Om 19.10 uur werd Marco gebeld. Zijn vader was overleden. Gelukkig in alle rust en zonder pijn. Het was een heftig moment. Je bent daar in zo'n verloskamer en dan krijg je dit telefoontje. De artsen waren zeer vriendelijk en hebben nog aan ons gevraagd of we de bevalling zouden willen rekken tot morgen zodat de verjaardag en sterfdag niet op één dag zouden vallen. We hebben besloten om toch door te zetten.
De weeën werden steeds heviger en ik mocht om een uur of half 10 naar de operatiekamer. Daar is onze dochter Noyanna om 21.43 uur geboren. Ook dat was wel echt een prachtig moment.
Met Noyanna en mij gaat het lichamelijk erg goed. Ik kon al vrij snel mijn bed uit. Nu zijn we bezig met de voorbereidingen op de herdenkingsceremonie (die is vanavond) en de crematie (die is morgen). Wat ik moeilijk vind is dat ik mijn meisje nu al thuis moet laten bij mijn schoonmoeder. Wat ik ook moeilijk vind is dat ik het gevoel heb er helemaal niet zo voor Marco te kunnen zijn. Zijn vader is dood en ik leef hier toch een beetje in een baby coconnetje. Van veel mensen krijgen we twee kaarten, een geboortekaartje en een condoleancekaart. Het is wel hartverwarmend hoe lief iedereen reageert en hoeveel mooie woorden gezegd worden.
Vanavond komt voor mij de klap denk ik. Ik heb mijn schoonvader helemaal niet meer gezien en vanavond ligt hij daar in de kist, worden er speeches gehouden etc. Maar ook daar komen we doorheen.
Verder ben ik heeeeeeeel trots en heeeeeel gelukkig met mijn prachtige, mooie, super lieve dochter! En ik denk dat ik wel weet wie haar beschermengel is...
Liefs Sas
reacties (0)