21-08-2022

Deze week is voor voorbij gevlogen. We hebben veel
gewerkt. En waren allebei helemaal gesloopt. Dus elke dag
vroeg naar bed. Al kan mama dan niet altijd gelijk slapen.

Dinsdag belde de kliniek mij op. Ze hadden mijn mail ontvangen.
En waren geschrokken over wat jij allemaal hebt. Ze zouden nogmaals
contact op nemen met cryos de donorbank. Want ze vragen zich af
of de donor toch niet even gestopt moet worden. Ik heb aangegeven dat ik
al contact had gehad maar dat ze dat toen niet nodig vonden. Verder een goed
gesprek gehad. Ik moest een verwijs brief aanvragen bij de huisarts en dan kon ik
weer terug bellen voor een intake gesprek.

Woensdag de verwijsbrief geregeld en weer contact gehad met de kliniek. Ik had een
assistente die ik vaak heb gezien. Na het lezen van mijn dossier wist ze wel ongeveer wie
ik ben. Ze vind het heel erg dat ik een zorgen kindje heb. Ik zei gelijk dat ik ondanks alles heel
blij met je ben. We hebben een intake gesprek gepland voor 17 oktober. Dan heb ik dus weer
een ritje naar de kliniek. De wachttijd voor een Nederlandse donor is inderdaad 2 jaar. Dus we gaan
wel zien hoe de komende tijd gaat lopen. Ergens begint het nu toch in eens te kriebelen om toch
voor een 2e kindje te gaan. Maar het hangt echt van de uitslag van alle onderzoeken af. Dat heb ik
ook aangegeven bij de kliniek. Ik vind het best wel spannend. Nog 2 maandjes en dan is de intake en
gaan we wel zien hoe alles gaat lopen. Wat later in de middag moest ik naar de psycholoog. En het gaat
zo goed dat ik niet meer terug hoef. We hebben nog even een goed gesprek gehad. En ik gaf zelf ook aan dat
ik weer wat meer naar de toekomst durf te kijken. Met het werk is nog wel een struggle. Die soms lastig is.
Maar heb voor me zelf heel duidelijk dat als ik dit gevoel blijft ik eind van jaar op zoek ga naar een gewone baan.
We gaan wel zien wat er de komende maanden gaat gebeuren.

Donderdag waren we een dagje vrij en hebben lekker pyama dag gehouden en het hele huis gepoetst. Alles netjes
zodat we het weekend niks in huis hoeven we doen. Heerlijk dit gevoel!
Zaterdag zijn we met je oom en tante naar de kermis geweest. Je bent samen met je oom in de draaimolen geweest.
En hebt er weer wat mooie knuffels bij. En vandaag even naar de prenatal en Ikea met je neefje en tante mijn nichtje.
Het was een geslaagde dag.

Deze week maak je veel vorderingen in je geklets. Je zegt eindelijk mama. En begint steeds meer woordjes te zeggen.
Hallo, die, mama, dag en soms probeer je ons na te praten. In eens heb je het door. De kinder endocrinoloog had al aangegeven
dat het best zou kunnen dat je ontwikkeling ook beter zou gaan. Ook zijn je voeten gegroeid. Yeahh. Maatje 17 is nu echt wel klaar.
Maat 18 gaat nog net maar dat is al een hele vooruitgang. In lengte ben je nog niet veel gegroeid maar mama is hier al heel blij mee.

Komende week is een spannende week. We moeten veel werken. Donderdag moet je naar de orthopeed en horen we
hoe het nu gaat met je heupdysplasie. Als het goed is mag je spreidbroek zo en zo overdag af. Maar de vraag is of het nu ook
daadwerkelijk weg is. Daar gaan we heel hard op hopen. Ook ik moet donderdag naar de chirurg en dan hoor ik wat er verder gedaan
gaat worden met de beknelde zenuw. Dus best een spannende dag donderdag voor ons allebei.

HouVanJou

Ik ben een BaMam