Iui 3 27-06-2020

Vandaag was het eindelijk zo ver. Na 2 moeilijke weken met
veel informatie van wel een iui naar geen iui. Vandaag toch iui poging nr 3.

Mijn tante kwam mij vandaag om 7.30 uur ophalen. Ze gaat weer gezellig
met mij mee. Doordeweeks ga ik meestal alleen en in het weekend gaat
mijn tante soms mee. Ze vroeg of ik zenuwachtig was. Ik vertelde dat dat
niet zo is. Het lijkt wel of er sinds gister een last van mij af is. Ik ben even toe aan
rust de aankomende 2 weken. Even geen afspraken, hormoon spuiten en lange auto ritjes.
De laatste 2 weken heb ik het best moeilijk gehad. 4 keer per week naar de kliniek en elke
keer 1 uur en 15 minuten rijden en dan ook weer terug. Alle informatie die de afgelopen
week op mij afgekomen is. En de onzekerheid of de iui wel door zou gaan. Tot het aller laatste
moment. Nee hoor zenuwen heb ik deze keer niet. Ik ga even lekker genieten van de rust die ik nu
even heb. Omdat we zoals altijd te vroeg zijn stoppen we onderweg nog voor een kopje koffie.

Mijn tante wenst mij succes en om 9.10 uur stap ik de auto uit. Het valt mij gelijk op dat het drukker is dan
normaal in het weekend. Er zit zelfs een assistente bij de balie. Ik desinfecteer mijn handen. Ze komt mij temperaturen
Ik ga nog even plassen en wachten in de wachtkamer. Daar is het zo druk dat zelfs alle stoelen bezet zijn. Er staan maar
3 stoelen van wege de 1,5 meter afstand dus ik blijf even staan in een hoekje en app mijn tante dat het nog
wel even gaat duren. Inmiddels raak ik aan de praat met de andere vrouwen die er zitten en kom ik er achter dat het
ongeveer 45 minuten uit loopt. Nou ja het is niet anders. 1 vrouw vertelde dat dat gister ook was toen ze om 8.30 een afspraak
had. Ik moest lachen en vertelde dat ik haar inderdaad had gezien en dat dat door mij kwam sorry haha. Ze zij zelf ook het is
niet anders ik ben blij dat ze de tijd nemen voor iedereen. En dat is natuurlijk ook zo. Liever dat als dat ze je met allemaal vragen
wegsturen omdat de tijd om is. Als ik weet dat ik bijna aan de beurt ben ga ik nog even snel plassen. Na de iui wil ik dat zolang
mogelijk uit stellen haha.

De arts komt mij halen. Het is dezelfde als ik woensdag had. Ik kleed mij uit. En we checken het rietje. Geboorte datum check.
Donor naam check. Nou daar gaan we dan. Ze maakt nog een grapje dat ze ze de goede route heeft mee gegeven. Ik mag nog even blijven
liggen. Ondertussen vertelt de arts dat er deze keer 4 miljoen zwemmers zijn. Daarna heb ik het nog even met de arts over de afgelopen week.
Ze zegt dat de artsen niet helemaal op 1 lijn lagen en dat ik donderdag ben besproken in het team. Voor nu is het zo dat de hysteroscopie niet hoeft.
Als deze poging niet lukt gaan we nog een iui doen. En dan zal ik meer hormonen gaan gebruiken. Het is dan ook even afwachten hoe ik daar op ga reageeren.
Wat de vervolg stappen dan gaan worden. Ook is er besproken dat ik zo veel mogelijk bij de zelfde arts moet komen. En het liefst niet
bij de verpleegkundige omdat mijn cyclus ondanks de hormonen heel raar verloopt. Dit is natuurlijk soms lastig maar we gaan kijken of we hier een beetje
rekening mee kunnen houden. De arts zegt we gaan heel hard duimen dat het nu lukt dan hoeven we hier niet meer over na te denken.
Ik vraag nog even hoe het zit met de utrogestan en tot wanneer ik dit moet gebruiken. Vanaf vanavond moet ik dit elke avond en ochtend in
brengen tot de dag dat ik mag testen en dat is 13 juli. Mocht ik daar voor al echt ongesteld zijn. Kan ik er mee stoppen en moet ik weer een afspraak
maken voor een echo. Mocht ik niet ongesteld worden moet ik 13 juli testen bij een positieve test bellen dan hoor ik hoe verder en bij een negatieve test
kan ik stoppen met de utrogestan en dan wordt ik als het goed is met een paar dagen ongesteld. Ze wenst mij heel veel succes. En ik stap de auto weer in.

Mij tante brengt mij weer naar huis toe. En gaat voor mij een stukje wandelen met mijn hondje zodat ik met de benen omhoog op de bank kan. Om de
zwemmertjes nog even de goede kant op te sturen. Verder heb ik vandaag niet zo veel gedaan ik heb lekker rustig aan gedaan. Een boek gelezen en wat
genetflixed. En gewoon even lekker genieten van het niks doen.

Vanavond moet ik voor het eerst de utrogestan gaan gebruiken. Dit vind ik wel een beetje spannend omdat ik dit nog nooit heb gebruikt maar het komt vast goed.
Voor ik het weet ben ik daar ook weer aan gewend.

Nu is het dus weer 2 weken wachten en hopelijk wordt ik niet net als de vorige keer al na 10 dagen ongesteld. Voor nu
vind ik het nog niet echt spannend ik ben vooral blij met de rust die ik heb. Maar ik denk dat als de eerste week voorbij is
de spanning wel wat toe zal nemen. We gaan zien wat deze rare ronde mij gaat brengen.

Op weg naar een BaMam.