Ik was er gister al een beetje bang voor. Vannacht amper geslapen.
Weer lang wakker gelegen. Vanmorgen bij naar de wc een ienie mienie
bloed sliertje. Ik wist dat dit niet goed was. Op het werk bij mijn vriendin
in tranen dat het weer niet gelukt was. De hele dag buikpijn maar verder geen
bloedverlies in de ochtend. Zal het dan toch gewoon goed zijn. Ik voel me
onzeker. Laat het nou maar gewoon door komen dan kunnen we verder. Of laat de
buikpijn stoppen.
Vanmiddag thuis aangekomen weer wat bloedverlies en daarna nog een keer.
Het is dus echt. Ik ben ongesteld geworden. Nee waarom. Weer niet gelukt. Ik besluit om
maar gelijk contact op te nemen met de kliniek om een nieuwe echo in te plannen waarschijnlijk voor
morgen aangezien het bijna weekend is. Telefonisch zijn ze niet bereikbaar dus ik mail en
binnen 2 minuten gaat de telefoon. De kliniek. En inderdaad morgen mag ik weer langs komen.
En heb ik weer een nieuwe echo.
Hopelijk wordt de buikpijn snel minder en voel ik me morgen weer wat vrolijker. En kunnen we dan
Vol goede moed weer beginnen aan de hormoon spuiten.
Het positieve van afgelopen ronde is dat we toch een stapje verder waren dan de vorige keer. Mijn progesteron
was deze keer wel goed. Misschien is 3 keer scheepsrecht?
Op weg naar een BaMam.
reacties (10)