Update 30-05-2020

Het is alweer een week geleden dat ik te horen had gekregen.
Dat de iui ingepland kon worden. Wat was ik blij. Afgelopen zondag
de Pregnyl gezet en maandag was het dan zover en had ik eindelijk weer een iui.
Met hopelijk deze keer een echte kans.

Inmiddels zijn we al weer 5 dagen verder. De eerste dagen vond ik erg spannend bang dat er
net als de vorige keer al een bloeding zou komen. Maar dat is gelukkig niet gebeurd. Het lijkt
er steeds meer op dat we deze ronde dus wel een echte echte kans hebben. Vandaag heb ik bloed geprikt. Eerst in
de rij om het ziekenhuis in te komen van wegen het corona virus wordt je eerst gecheckt. Nog even gevraagd of de uitslag
er wel zou zijn dinsdag en de mevrouw bij de balie vertelde dat de uitslag er echt gewoon moet zijn op dinsdag. Ik bel dus dus dinsdag
ochtend nog even naar de kliniek of het binnen is en of ze er eventueel even achter aan willen bellen. En dan hoop
ik dat ik in de middag te horen krijg dat mijn progesteron echt goed is. En we dan echt een goede kans hebben deze maand.
Dit vind ik ook nog wel heel erg spannend. Als ik nu eerst maar de uitslag heb en vanaf dan kijken we wel weer verder. In het ergste
Geval weten we het pas woensdag maar dat hoop ik niet.

Donderdag was er weer een Zoommeeting van Freya en ik moet zeggen dat dit mij erg helpt in mijn traject.
Door deze meetings voel ik me meer begrepen. Het is fijn dat andere mensen je snappen. Helaas is er aankomende week
geen meeting. Maar de week daarna weer wel. Ik kijk er naar uit. Aankomende week moet ik echt weer verder met
de emodule. Maar sommige opdrachten zijn echt heel moeilijk. Je moet naar je zelf kijken op een manier hoe ik dat normaal niet doe.

Ik moet zeggen dat ik best wel een beetje met me zelf in de knoop zit. Ik kan maar moeilijk op gewicht blijven en heb het
daar erg moeilijk mee. Het ene moment kan ik alle lekkere dingen laten staan maar het andere moment moet alles op maar dan ook
echt alles. Een groot gedeelte hier van komt echt door de hormonen. En ik hoop natuurlijk dat de iui gelukt is nu en dat ik de hormonen niet meer hoef.
En dus alles beter wordt. Maar stel dat dit niet zo is en ik nog maanden door moet met die hormonen dan ben ik straks echt tonnetje rond.
Dat wil ik ook niet. Ik heb gister besloten dat het genoeg is. Ik heb mij nu aangemeld bij een diëtiste. Het verhaal een beetje uitgelegd en heb de hoop
dat die mij misschien een beetje kunnen helpen in de goede richting. En mocht ik wel zwanger zijn van deze iui is het ook niet verkeerd om een beetje
op mijn voeding te letten. Ik ben heel benieuwd wanneer ik hier bericht van krijg. En hoop dat ik snel een afspraak krijg.

De afgelopen dagen heb ik wat boeken besteld. Ze gaan allemaal over alleenstaande mama's, donor kinderen of bamama's. Ik vind
het leuk om hier over te lezen. Ik lees normaal eigenlijk bijna nooit. Maar als het me boeit lees ik achter elkaar. 1 boek heb ik dus
al uit en de 2e al bijna. Ook is het boekje een wereldwondertje inmiddels binnen.

Ik moet zeggen dat ik sinds deze week echt moe ben en een raar gevoel in mijn buik heb.
Waarschijnlijk door de Pregnyl ik val gewoon steeds op de bank in slaap.
En dat gebeurd soms ook gewoon in de middag. Ik heb wel wat slaap in te halen van de afgelopen maanden/weken dus zo erg
is het niet. Helaas ben ik in de ochtend wel nog steeds heel vroeg wakker.

De eerste week wachten is alweer bijna om. De week ging langzaam en snel tegelijk. Hihi.
Eerst maar de bloed uitslag afwachten en als die ook goed is. Dan wordt de week hierna helemaal
Spannend.

Op weg naar een BaMam.