Daar gingen we weer vanmorgen al weer vroeg op
pad op weg naar de kliniek. Deze keer op een zaterdag.
En voor de 3e keer deze week.
Vandaag had ik de arts die ik bij mijn aller eerste afspraak
bij de kliniek had. Toen ze mij kwam halen in de wachtkamer
zij ze gelijk, zo je bent al wat op en neer aan het reizen deze week.
Ook vroeg ze hoe het prikken mij verging. Ik vertelde dat het eerst
wel even schrikken was dat ik moest gaan prikken en ik het wel eng vond maar dat het inmiddels
wel gaat. Dat het alleen wel wat gevoeliger wordt na zoveel dagen prikken
maar dat het helaas niet anders is.
We gaan maar beginnen met de echo hopen dat er nog steeds groei te zien is.
Er zitten nog steeds 2 groeiende follikels. Ze zijn wel weer gegroeid maar nog steeds
niet groot genoeg. Wat frustrerend dit. Ik vertel aan de arts dat ik heel bang ben dat ze
uit eindelijk weer kleiner worden en we weer geen kans hebben deze maand. De arts vertelt
mij dat dat altijd kan maar dat ze daar echt niet van uit gaan. Ze stelt voor om de gonal f
toch maar iets te verhogen in plaats van 37,5eh moet ik nu 50eh gaan spuiten. En dan hopen dat
dat even die boost geeft die mijn follikels nodig hebben. Maandag moet ik weer terug komen
voor een echo. Ze hoopt dat ik maandag een goede echo heb zodat ik zelf ook een beetje het
vertrouwen ga krijgen.
Toen ik terug reed nog even met mijn zus gebeld. Ze vroeg of ik zin had om even wat te gaan doen.
We zijn even naar Amersfoort geweest even geluncht en een nieuw jasje gekocht. Ondertussen nog even een
collega geregeld die maandag voor mij kan werken in de ochtend als ik weer naar de kliniek toe moet.
Verder merk ik nu dat het me wel een beetje zwaar valt. Ik val savonds moeilijk in slaap. Dus voel me best wel moe en
voel me niet zo in mijn hum. Inmidels al 16 dagen aan het prikken en deze cyclus al 5 echo's gehad. Met nog
steeds maar weinig resultaat. Ook is het ongeveer 1 uur en 10 minuten rijden naar de kliniek. Het is dus ook niet
echt om de hoek dus het gaat ook niet even snel tussen door. Natuurlijk houden we de moed er in!
En uit eindelijk is het allemaal voor een goed doel! Ik ga er nog steeds voor de volle 100% voor.
Al lijkt het soms misschien dat ik alleen maar aan het klagen ben. Zo bedoel. Ik het niet hoor. Ik moet
gewoon soms even ergens mijn verhaal kwijt. Thuis heb ik alleen maar een kleine chihuahua waar ik
tegen aan kan zeuren. Dus sorry daar voor.
Vanavond gaan we de gonalf van 50eh spuiten en ik hoop zo dat dit werkt!
En dat dit wel het resultaat gaat geven wat we willen zien! En hopelijk maandag eindelijk
een echo met 2 mooie grote follikels.
Nog maar 2 nachtjes slapen. Nou ja wakker liggen. En dan is het alweer maandag.
En dan gaan we maandag weer vol goede moed op weg naar de kliniek.
Op weg naar een BaMam.
reacties (16)