Je houdt me voor de gek

Bijna iedere avond begint rond 18u krampen en steken (harde buiken) om de ong. 10min in de buik. Dit houdt zo 2uurtjes vol en dan is het weer rustig. Iedere avond lijkt t wel alsof de krampen pijnlijker worden. Ondanks ik dit nu al zo een anderhalve week zo ervaar, heb ik iedere avond weer dezelfde hoop dat het doorzet en ik kan gaan knuffelen. De teleurstelling is dan ook vaak groot als de krampen wegtrekken. De vk zegt indalingsweeen (maar kindje ligt nu echt al heel erg laag) en oefenweeen (heb genoeg geoefend, wil het echte werk!). Nu ervaar ik ook sinds 2 dagen een scherpe pijn in de liezen en druk op de rug. Soms bij het plassen is het heel erg (tranen springen dan in mijn ogen) omdat je dan toch een beetje 'doorzit' en ik loop echt meerdere keren per uur naar wc, is het niet om over te geven dan wel om te plassen. Hoogzwanger zijn maakt t niet makkelijker. En dan krijgen we nog de mensen die het zo goed bedoelen maar bijna elke dag sturen:'En? Is hij er al?' Ookal reageer ik met zodra er nieuws is dan hoor je het, ze blijven dat doen. Mensen waar ik al sinds begin ziektewet niets van heb gehoord, die nu ineens interesse tonen. Zit nog maar 6maanden thuis. Ik probeer netjes te blijven, met de meesten moet ik dadelijk weer werken en paar anderen zijn familieleden. Maar... het is echt frustrerend om deze berichtjes te krijgen. En zeker als ze zeggen 'oh had echt verwacht dat hij eerder zou komen', ja ik had dat ook verwacht en gehoopt en ervoor gebeden maar blijkbaar vindt onze kleine man het te gezellig in mijn buik en wil hij nog niet naar buiten. Officieel ben ik 6mei uitgerekend, maar ik hoop nog steeds dat hij zich daarvoor al laat zien, ik ben er klaar voor!