Geen kloppend hartje

Gisteren hadden mijn partner en ik onze vitaliteitsecho en zoals de titel al vermeld was het niet een goede echo.

Ons kindje is gestopt met groeien in week 5/6, We hebben besloten het een weekje af te wachten en daarna moet ik een afspraak maken bij de gyneacoloog voor de medicijnen mocht de miskraam niet spontaan gebeuren. Vorige keer hebben we datzelfde weekend medicijnen genomen na de vitaliteitsecho (want we hadden toen al een echo met 6 weken en de vruchtjes waren niet verder gegroeid). 

Zoals te verwachte waren mijn partner en ik nogal uit ons doen. Het is onze tweede zwangerschap en alweer een missed abortion. Deze keer hadden we geen reden om te geloven dat het mis zou gaan, maar ik had uiteindelijk een voorgevoel toen ik tijdens week 7 zo goed als al m'n symptomen kwijt raakte. Ik kon de dag wakker blijven, de misselijkheid stelde zich uit en kwam niet meer terug, m'n borsten waren minder gevoelig..

Daarnaast was dit mijn eerste week op werk en mijn collega is zwanger met dezelfde uitrekeningsdatum. Zij heeft het al verteld omdat ze zich niet goed voelde. Zij was in 2020 juist bang dat ze niet snel zwanger zou raken en terwijl ik de week erna een missed abortion kreeg en zij was daarna al snel in verwachting. Nu zal ik haar vaker zien en alweer die groeiende buik terwijl ik weer leeg ben. Ik weet niet hoe ik hiermee op m'n werk moet omgaan.

Ik voel me gewoon dus heel kut. Dit kindje was zo gewenst en we hadden al relatief weinig kans om zwanger te raken. Nu is ook nog de kans op een volgende miskraam verhoogt. Mogelijk dat onze volgende stap het IVF traject gaat worden zoals we hadden besproken met de fertiliteitsarts in februari.

We gaan het zien. Eerst dit verdriet verwerken en een plekje geven.