13,5 miljoen zwemmers aan het werk!

Wat een zenuwen raasde er vanmorgen door mijn lijf! Ongelofelijk. Inmiddels weet ik allemaal hoe het gaat, hebben we het allemaal al eens meegemaakt. Maar wat was ik zenuwachtig vanmorgen! We waren al iets eerder aan de beurt dan volgens rooster, het liep allemaal dus goed op schema. Eerst heb ik mijn vragenvuur op haar afgevuurd, zoals; wanneer kan ik nu na ovitrelle de eisprong verwachten? (40-48uur na zetten van ovitrelle), mag ik gewoon thee drinken of moet het caffeinevrije thee zijn? (Gemberthee raadde ze aan! ) En uiteraard wat we nog meer konden doen om het positief te kunnen afronden en alles een beetje te helpen(iemand?!) We bespraken nog kort de iui's uit het verleden en dat het toen bij onze dochter met de 4e poging gelukt is. Nu is het afwachten, iedere poging is een kans...
Nadat we het rietje en de gegevens gecontroleerd hadden mocht ik mij van onder uitkleden, en op de stoel plaatsnemen. De datum die op de buisjes staan hebben nog steeds mijn aandacht: 17-06-2019. Thuis eens terugrekenen wat ik die dag deed, want dat is de datum dat de donor in zijn agenda had staan om een bezoek aan de spermabank te brengen. Niet voor zichzelf, maar om wensouder(s) te helpen. Een plekkje in zijn agenda, voor een andere, onbekende. Hoe speciaal moet zo iemand zijn, die dat voor iemand over heeft!

Het speculum werd ingebracht en binnen no time was de inseminatie gedaan. Ik heb er echt niets van gevoeld. Ik mocht nog even blijven liggen, maar dit hoefde niet meer zoals vroeger 10 minuten. Uit onderzoek was gebleken dat het vrijwel direct door de eileiders stroomt. Gek idee, dat de zaadjes dus al in mijn eileiders aan het wachten zijn op de eisprong. Ik heb me dit nooit beseft, dacht altijd dat het zaad nog eerst een tijdje in de baarmoeder verbleef voordat het de eileiders in zou trekken. Daarom was ik in het verleden ook altijd in staat te gelovem het onderweg alweer te kunnen verliezen.
Ik zit op het wachtbankje, bijna een jaar na onze laatste icsi. Je zou denken dat twee weken op dat jaar peanuts is... aaaaargh! twee weken duren nu al lang!
We hebben nog eventjes een fotootje gemaakt voor mck, voor hopelijk 'later'.