De boogschutter en haar eeuwige onrust...

We bevinden ons momenteel, na enkele rumoerige jaren, in een rustiger vaarwater. We zijn na een jaar proberen zwanger geraakt, de zwangerschap kende richting het einde wat hobbels, maar we hebben een fantastisch kindje gekregen die nu al loopt. We hebben onze uitgestelde bruiloftplannen opgepakt en tot uitvoering gebracht en na wat 'gedoe' heb ik heb een andere baan. Al met al best pittig maar ik voel me als een vis in, wat ruiger, water. Logisch voor een boogschutter!

Maar nu is de rust is wedergekeerd! 's Avonds de kaarsjes aan, lekker op de bank hangen, glaasje rode wijn, lekker! Stabiliteit! Heerlijk! 

Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan hè... als op en top boogschutter zijnde ben ik klaar voor een nieuw avontuur! Mijn man (ja, nu is hij officieel míjn mán) gaat daar gelukkig in mee. We hebben besloten dat als ons droomhuis voorbij komt het te kopen en ons eigen huis te verkopen. Of zullen we het huis van mijn ouders kopen en drastisch verbouwen? 

Die onrust, die onrust... arme jij als je met een boogschutter bent getrouwd!

Hoe zal dat gaan met een kleine? Nieuw huis/verbouwing? Zal vast en zeker pittig zijn! Maar goed, boogschutters gaan een uitdaging niet uit de weg! Zolang we maar niet stil moeten blijven staan! 

Had ik al genoemd dat ik morgen de dokter ga bellen om mijn spiraaltje te laten verwijderen?

Die eeuwige zoektocht van mij naar iets nieuws, een avontuur, een uitdaging.... zucht.... wat een engelengeduld moet mijn man (zó lekker om 'mijn man' te schrijven) toch hebben...