11 maanden…bijna 1!
Wat is er weer een hoop gebeurd de afgelopen weken. We zien je transformeren van een ieniemienie baby in een heus dametje… Het grootste deel van de tijd gedraag je je nog niet echt als een dame, maar je doet al wel netjes je hand voor je mond bij het hoesten, dus het begin is er! ;)
Je bent weer veel ziek geweest de afgelopen weken. Wat je had? Het gebruikelijke verhaal; slijm in de longen, chronisch verkouden…dat is niet nieuw, maar we blijven iedere keer bezorgd! Ook heb je een aantal keer flink moeten overgeven, en heb je dagenlang niet willen eten en drinken. Een aantal doorkomende tandjes deden er ook geen goed aan en toen kwamen ook die stomme prikjes nog (3 dagen koorts). Afgelopen maand ben je ook van de trap gevallen, je had een tand door je lip en een lichte hersenschudding (verschrikkelijk, we dachten dat we je kwijt waren toen je viel!). En we gaan weer een nieuw medisch traject in omdat we pinda allergie vermoeden (na een mini hapje van mama’s boterham met pindakaas zat je hele koppie binnen 15 minuten onder de uitslag). Je urine is deze maand ook nog gecontroleerd, maar die was goed, dus geen sluimerende ontsteking in je urinewegen!
Ondanks alle tegenslagen deze maand hebben we genoten van al je ontwikkelingen en op de momenten dat je je goed voelt ben je het zonnetje in huis (okee, alleen niet tijdens het verschonen van je luiers en het tandenpoetsen…*zucht* ;)). Toen je bijna 11 maanden oud was heb je je eerste losse stapjes gezet. Echt los lopen doe je nog niet, maar je overbrugt wel zelf kleine afstanden tussen de meubels. Aan de hand of vinger van papa of mama ren je het hele huis door. Je sleurt ons mee om te komen waar je wilt. Dat gaat prima, alsof je al jaren loopt. Trappen opklimmen kan je als de beste. Verder begrijp je al zo veel en je doet van alles na. Nee schudden, ja knikken, kusjes en knuffels geven, zelf eten met bestek, “hoera” doen als wij hieperdepiep zeggen, “sttt” doen met je vinger voor je mond als je stil moet zijn. En zelfs voordat je iets gaat doen waarvan je weet dat het niet mag, schudt je alvast “nee” met je hoofd (om het vervolgens TOCH te doen, kleine boef!). Nog een primeur: afgelopen zondag bij de Ikea ben je het hof gemaakt door een jonge man. Een peutertje van een jaar of 3 kwam je een (nep)bloem brengen en lachte heel lief naar je. Je nam de bloem stralend aan… So cute! Maar met afspraakjes en “daten” wachten we nog maar even. Dat gaat pap en mam ECHT nog even te snel hoor!
Volgende week woensdag ben je jarig en we vieren het volgende week zaterdag. Ik kan je nu al verklappen dat je flink verwend gaat worden. Maar naast alle cadeautjes, taart, visite en gezelligheid, hoop ik vooral dat het nieuwe jaar jou en ons als gezinnetje veel gezondheid mag brengen. Want dat is een groot goed hebben we gemerkt! Met mama gaat het nog altijd bergopwaarts, maar nog niet als vanouds. Papa zit er ook flink doorheen (de ambulance moest een week geleden zelfs komen omdat ze dachten dat hij iets aan zijn hart mankeerde, maar nee: stress met een grote S). Nog een paar weken en dan is het zomervakantie. Als het goed is gaan we dan lekker met de tent naar Frankrijk. Even een paar weekjes een andere omgeving, de zinnen verzetten, van elkaar genieten en flink opgeladen worden door het Franse zonnetje. Klinkt goed toch? J
LIEFS! -XXX-
reacties (0)