Eindelijk, na lang wachten hadden wij vanavond om 21:00 uur de 20 weken echo.
Man mee, schoonmoeder mee en bij binnenkomst... helaas niet diezelfde leuke vrouw die we bij de combinatietest hadden. Ik was blij dat we het geslacht al wisten, want deze man was zo zakelijk en nors dat ik er niet eens naar had durven vragen als we het nog niet wisten.
Alles is bekeken en alles zit erop en eraan en functioneert zoals het hoort. Geen afwijkingen en hij zei zelfs: "Prachtig mooi kindje! Lekker gaan broeden de komende 20 weken".
Hij heeft nog even geprobeert om een foto te maken van het gezichtje maar ze had d'r handje ervoor gedaan, helaas. Nu hebben we alleen d'r lippen en neus op de foto. Ik zeg: mooie gelegenheid om een 3D echo in te gaan plannen, want nu is moeder in spe natuurlijk TE nieuwsgierig.
Wat ik wel buitengewoon irritant vond is dat hij mijn kindje vervelend vond! Grrr... (haha) Hij was al niet echt heel erg aardig en begon ook nog eens heel hard met dat scan-ding op m'n buik te rammen om haar maar een beetje te laten draaien. Toen dat na 6 pogingen (bij de 7e had ik er dus wat van gezegd) nog niet wilde lukken, moest ik op m'n rechter en lnker zij gaan liggen en uiteindelijk gaan springen.
Ze had er gewoon geen zin in, maar nu wel... hahaha, want ze ligt weer heeeerlijk te trappelen in mn buik.
Het gaat dus allemaal volgens het boekje. Na een redelijk vervelende dag, ben ik toch heel erg blij met dit resultaat. We mogen eind oktober gewoon een gezond kindje in onze armen sluiten. WAUW!!!
reacties (0)