Even niet meer zo stoer: stoppen met borstvoeding?

OK. Ik ben even niet meer zo stoer als een poosje terug. Ik was vastberaden: ik ging stoppen met die borstvoeding! Geen gelebber meer aan mijn lijf! Maar natuurlijk wel eerst even rustig afbouwen. Ik wist dat het ook soms erg snel zou kunnen gaan, maar dat zou dan maar zo zijn: ik ging immers stoppen.

Afgelopen weekend is het hier in Brabant carnaval geweest. Ik ben gewoon mee geweest, drie dagen lang. Tussendoor heb ik mijn zoontje opgehaald om hem 's ochtends nog twee borstvoedingen te kunnen geven. 's avonds en 's nachts heb ik een aantal keer gekolfd en de melk weggegooit. Het is hardstikke goed gegaan, iedereen helemaal tevreden. Mijn man en ik een leuke carnaval gehad met goede vrienden en de kids gezellig bij opa's en oma's gelogeerd.

Maar... gisterenmiddag bleek dat de hoeveelheid voeding toch wel erg teruggelopen is. Mijn zoontje krijgt er bijna niets meer uit en wordt al snel hardstikke nijdig. Zo boos, dat ik mijn man hem uiteindlijk maar een flesje gaf en ik kon gaan zitten kolven. Ook met kolven komt er niets meer uit, hooguit 10ml. Terwijl ik tijdens de carnaval toch nog best een paar volle flesjes heb weggegooit.

Mijn zoontje hoeft de borst ook niet meer zonodig. Hij lurkt er even aan, komt al snel tot de conclusie dat er een veel sneller alternatief is en krijst om zijn flesje. Ik ben hier zo verdrietig over! Heb vandaag maar een dagje vrij genomen. Kon ik hem lekker veel aanleggen en knuffelen. Dacht ik. Maar nee hoor. Hij wil gewoon niet meer, hij wil zijn flesje. Ik heb nog een aantal keer zitten kolven vandaag, maar het is gewoon nu al zo goed als weg.

Ik loop nu al de hele dag met een brok in mijn keel. Het huilen staat me nader dan het lachen. OK. Het is mijn eigen schuld, ik moest zo nodig stoppen. Ik moest zo nodig gaan carnavallen. Mijn man zei gisteren nog, toen ik er om begon te huilen: "Maar je hebt wél een leuke carnaval gehad, toch!?" Ja, dat klopt, maar het gaat me ineens veel te snel!
Inmiddels heb ik al op internet zitten zoeken hierover. Kennelijk zijn sombere gevoelens heel normaal als je stopt met borstvoeding. Zeker als je snel afbouwt. Je hormoonhuishouding verandert dan namelijk ook. Bovendien ervaren veel vrouwen toch ook een gevoel van onzekerheid en spijt. Aldus borstvoeding.com. Nou, dat klopt helemaal. Ik weet vandaag gewoon niet hoe ik het heb. Ik barst de hele tijd in janken uit. Ik knuffel mijn zoontje, alsof ze hem zo meteen weer komen ophalen om hem terug te brengen waar hij vandaan komt. Alsof het voorbij is. Ik word gek van mezelf!

In principe verandert er niets, behalve dat mijn zoontje voortaan de fles krijgt in plaats van de borst. Waarom doe ik dan weer zo dramatisch?!
Kus,
Riekes

478 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • Chrisje

    Ook al was ik er zat van ik vond het wel moeiljk om te stoppen. Het is zo'n intiem moment, dat ga je missen. maar geloof me over een week ben je blij dat je lekker de fles kan geven... en dat je man dat ook eens kan doen.

  • Dessa

    Stoppen met borstvoeding is echt afscheid nemen. Zeker als het zo snel gaat snap ik dat dat echt even een proces is. Ik had dat zelf ook wel, maar tegenwoordig geniet ik net zo van het flesje geven, als van het borstvoedings-momentje hoor. Knuffel je kind nog maar even extra en laat die hormonen even lekker uitwerken . En die mannen, die snappen er toch niks van, hahaha. Daarom bestaan er forums als BB

  • Wegro

    Hihi zo herkenbaar fijn hè die hormonen :-)

  • Alanis Antoinette

    He gatsie ... ik krijg er tranen van in mijn ogen. Kan me ook voorstellen dat het zo rot voelt omdat je misschien het gevoel krijgt afgewezen te worden door je zoontje. Hij verkiest de fles boven mama's borst. Dat lijkt mij in elk geval heel pijnlijk. Niet dat het zo persoonlijk is: baby's zijn nu eenmaal gemakzuchtige wezens en als ze de keuze hebben, dan kiezen ze voor de snelle hap.
    Als ik jouw verhaal lees, ben ik in elk geval zelf heel blij dat ik nog bv geef ondanks aardig wat tegenslag. Maar ik weet eerlijk gezegd ook niet wat ik in jouw geval zou doen. Je leek heel erg vastberaden om te stoppen met de bv dus dan is het denk ik goed om bij je besluit te blijven., Aan de andere kant: je mag altijd van gedachten veranderen!!! Zal vast wel weer wat moeite kosten, maar misschien wil hij dan toch weer bij je drinken.
    Nou ja, aan mij heb je eigenlijk niks, dit heb je zelf allemaal ongetwijfeld al overwogen.
    Wat Iris ook zegt: ik geloof ook wel dat andere momenten met je beeb heel intiem kunnen zijn.
    Sterkte!!
    xx Frenkie

  • lispeltuut

    Och meissie toch!!! Een hele dikke knuffel van hier en mijn besluit staat vast. Ik ga NOOIT stoppen met borstvoeding.
    Nou ja, tegen de tijd dat ze uit huis gaat wordt het misschien wel handig om te stappen, puur om praktische redenen...
    Tja, wat moet ik ervan zeggen? Misschien dat je hongergevoel nu ook gaat stoppen? (zegt Lispeltuutje met een bak speculaas naast d´r).
    Sterkte ermee meid!

  • irisiris

    Ik herken volledig je verhaal - toen ik noodgedwongen minder ben gaan borstvoeden en flesjes heb geïntroduceerd, wou onze man plots ook niet meer drinken aan de borst overdag - 's nachts heeft hij eht gelukkig tot 7 maanden volgehouden, dat was voor mij toch een troost. Naast eht gemak van bv te delen met kv komt er ook een gemis bij kijken. Nu het voor mij allemaal voorbij is voelt eht toch vreemd aan. Maar er komen weer andere dingen in de plaats, onze man geeft zoveel zoentjes en is heel lichamelijk, daarnet nog streelde hij met zijn wang tegen de mijne en keek me lief glimlachend aan - dat is ook heel mooi, anders, maar supermooi en vervangt voor mij het intieme van de bv.