Een soort doorslapen
Vanacht toen ik mijn zoon voor de 2e keer die nacht uit bed haalde voor een nachtvoeding bedacht ik me: mijn zoontje slaapt eigenlijk gewoon door tijdens de voedingen. Hij huilt in zijn slaap om eten maar doet zijn ogen eigenlijk niet eens echt open. Dus als iemand nog eens aan mij vraagt of hij al doorslaapt kan ik zeggen: Ja, hoor, hij slaapt prima door tijdens de nachtvoedingen!
Consultatie buro
Afgelopen maandag voor de tweede keer bij het consultatie buro geweest. S. woog 5285 gram en is 57cm lang (bij geboorte 3640 gr en 50 cm). Hij groeit en ontwikkeld zich prima.
Exclusieve lachjes
S. lacht al sinds hij 4 weken is, maar vrijwel exclusief naar mij. Hij is zuinig met zijn lachjes en heeft meestal een serieuze blik met een frons. Als hij dan bedenkelijk 1 wenkbrauw omhoog trekt, smelt ik, dat is zo schattig! Hij bestudeerd mijn gezicht aandachtig, zo aandachtig dat ik er soms bijna verlegen van wordt. En dan krijg ik zo heel af en toe een stralende, geluidloze lach.
De kleine vent vindt het geweldig om rechtop te zitten en oefent met grijpbewegingen. Hij wil mijn haren pakken en zijn eigen voeten vindt hij ook erg bijzonder. Voor de rest tuurt hij nog steeds het liefst naar schilderijen, ramen en lampen.
Inentingen
Maandag was ook de dag van de eerste inentingen. Na de prik kwam er maar 1 korte krijs en toen was het al weer goed. Flinke vent! Maar na een paar uur was er geen land meer mee te bezeilen en heeft hij de rest van de dag liggen huilen. De wereld verging! Aan het einde van de middag toch nog maar snel naar de etos gewandeld voor zetpillen voor baby's. Toen was hij zo uitgeput dat hij 8 uur lang lag te slapen. Als hij even wakker werd en ik hem aanlegde was hij te zielig om te drinken en bleef alleen maar zielig krijsen. Ik heb na 4 uur maar een volledige voeding gekolfd, want mijn borsten stonden op klappen. En weer 2 uur later besloot ik van de nood een deugd te maken en kolfde ik weer een complete voeding voor de voorraad in de vriezer.
Laatste verlofdag
Gisteren was mijn laatste officiele verlofdag. Dinsdag ga ik weer aan de bak. Ik kijk er nog steeds tegenop, maar ik merk dat ik het ook wel begin te accepteren. Ik heb mezelf gisteren op een stapel nieuwe kleding getrakteerd. Een nieuwe fase in mijn leven begint volgende week als werkende vrouw en moeder van twee kinderen!
Koperspiraaltje
En verder heb ik de huisarts gebeld voor een spiraaltje. Ik wil een koperspiraaltje laten plaatsen. Met al die hormonen ben ik helemaal klaar en ik denk ook niet dat we nog aan een derde kind beginnen. Voor ons gevoel zijn we compleet. Maar voor sterilisatie zijn we nog te jong (31 en 34) en bovendien wie weet of ik er over drie jaar toch weer anders over denk?
Liefs,
Riekes
reacties (0)