38 weken controle gyn

"Mens, je bent een persoonlijk record aan het vestigen!", zei mijn gynaecoloog vanmiddag vrolijk. Inderdaad. Morgen ben ik alweer 38 weken zwanger. Hoera!

Mijn bloeddruk was wederom helemaal keurig: 120/75, ik had nog voldoende vruchtwater en ook de placenta doet nog steeds zijn werk. In principe zou ik nog een keer op HELLP-syndroom bloed kunnen laten prikken, maar hij vond dat niet nodig. En ik dus ook niet. Immers: ik voel me vergeleken met mijn vorige zwangerschap nog steeds fantastisch! Natuurlijk ben ik behoorlijk moe, ik houd wat vocht vast, eet handjes vol rennies, moet om de twee uur plasssen en begin onderhand wel erg nieuwsgierig te worden naar het ventje in mijn buik. Het zou eerder raar zijn als ik al die dingen helemaal niet had!

"Hij mag wat mij betreft komen!", zei de gynaecoloog. Dat is echt fijn om te horen. Als ik nu zou bevallen en alles gaat goed, dan mag ik gewoon lekker mijn kraamtijd met de baby thuis houden. Dat is eigenlijk toch wel mijn grootste wens (na een gezond kind natuurlijk): een fijne kraamtijd thuis.

Nu is het maar weer verder 'wachten' tot de kleine zich aandient. Ik vermaak me in principe nog prima. Gisteren nog een geboorteschilderij gemaakt voor een vriendin. Vandaag boodschappen gedaan voor de hele week en lekker met mijn dochter op de bank de film"Verschrikkelijke Ikke" zitten kijken. Dit weekend weer een rustig weekendje met manlief (Missschien voorlopig wel ons laatste rustige weekendje? Wie weet!). De tijd kabbelt voort.

O, ja. Nog even over onze kat... Ik heb geprobeerd vrede te sluiten. Haha! Ik dacht: Ik geef die kat wel elke keer de schuld, maar misschien moet ik er zelf ook wat meer aan doen. Ik heb hem zelf ooit in het assiel uitgekozen en was altijd dol op dat beest. Ik heb nu de wandelwagen vol balonnen gelegd (staat nog feestelijk ook) en ik heb twintig (!) euro besteed aan een zacht poezenmandje. Hij heeft gisteren een bakje sheba-met-zalm-smaak gekregen, een handje vol kattensnoepjes en een borstel-beurt. Ja, ik voelde me schuldig ;)Volgens mij zijn we nu weer vriendjes. Althans, zolang de aardige kattenbuurman op vakantie is.
Liefs,
Reeqais