Een gewone vrije vrijdag

De tijd begint ineens aardig op te schieten. De dagen kruipen niet meer, ik heb redelijk vertrouwen in deze zwangerschap en bovendien heb ik het druk op mijn werk, waardoor ik veel afleiding krijg.

Vandaag is het weer een van mijn twee mama-dagen met mijn dochter en daar genieten we samen altijd ontzettend van. Ik werk op dinsdag, woensdag en donderdag. Maandag voelt voor mij ook altijd als een werkdag, want dan probeer ik het hele huis gepoetst te krijgen. Ik doe dat maar een keer per week, dus moet het wel goed gebeuren.

Maar de vrijdag is voor altijd zo'n heerlijk relaxte dag. Ik schrijf dan voor het hele weekend en de komende week uit wat we allemaal gaan eten, haal kookboeken uit de kast en maak een boodschappen lijst. Daarna gaan mijn dochter en ik naar de markt voor alle verse spullen. Soms nog even de stad in langs favoriete winkels HEMA of Oil&Vinegar. Gewoon voor de lol. (En een leuk kindertruitje of fles olijfolie.)

Daarna nog even de supermarkt in voor de rest van de boodschappen. Eens in de maand plak ik er zelfs nog een rondje toko aan vast. De toko zit in een ander deel van de stad en is een ware aziatische foodmarket. Ze hebben er zoveel dat ik me er meestal wel een uurtje kan vermaken.

Na een hele ochtend van boodschappen doen, schuiven mijn dochter en ik aan tafel voor een gezamenlijke lunch. Meestal heb ik vers brood van de markt en een lekker stuk kaas. Of soms ook brabantse worstenbroodjes of een andere lekkernij.

Als mijn dochter daarna haar middagdut doet, heb ik een paar uur voor mezelf. Meestal doe ik dan he-le-maal niets. Ik hang achter mijn computer en surf op internet. Lekker suf, maar dat heb ik wel verdient na een weekje werken.

Volgende week dinsdag, de 22e feb.,  mag ik eindelijk weer naar de verloskundige. Ze zei dat we dan misschien naar het hartje konden luisteren, maar ik weet nog niet of ik dat wil. De kans is groot dat je met 11 weken nog niets kunt horen. Die donderdag de 24e feb. heb ik de 12-weken echo. Ik zou het zonde vinden als ik twee dagen in paniek ben omdat ik geen hartje heb kunnen horen terwijl ik 2 dagen later een echo heb. Zouden jullie het proberen, naar het hartje te luisteren, terwijl je weet dat ze misschien niets kunnen horen en je dus ongerust zou kunnen worden?

Ik kijk enorm uit naar de echo. Ondanks het redelijke vertrouwen blijf ik onzeker. Die 12 weken echo geeft hopelijk eindelijk voldoende bevestiging dat ik wat kan gaan genieten. Ik begin trouwens al best een dikke pens te krijgen!

Weer een weekje later heb ik afspraak met de gynaecoloog. Ik moet mijn neus daar laten zien (of ik vrees dat ik een ander lichaamsdeel moet laten zien, maar dat terzijde!) vanwege de keizersnede bij mijn eerste.
Liefs,
Reeqais.