Man tijdelijk terug van uitzending

Zoals je misschien al hebt gelezen bleek ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap te hebben,
Ze noemen het nu een tubaire abortus, het lijkt zichzelf af te breken.
Maandag wordt gekeken of dit ook daadwerkelijk zo is, dan wordt er een verder beleid opgesteld.
Mijn man was vanaf eind januari op uitzending en we hebben dit verdrietige nieuws, apart en op afstand moeten dragen.

Ik voelde me lichamelijk steeds verder achteruitgaan. Zo een verschrikkelijke vermoeidheid heb ik niet eerder gekend.
De in maart doorgemaakt corona en huidig vitamine D tekort hebben hier ook zijn bijdragen aan.
Ik voelde dat ik over mijn grenzen heen ging, maar met 2 kleine kindjes kun je niet zomaar je rust pakken.
Familie kwam geregeld even oppassen zodat ik kon slapen, er werd wel eens gekookt zodat ik dat niet hoefde..
Maar het was niet meer genoeg. Uiteindelijk hebben we beide ons verhaal gedaan bij defensie.
Even later werd ik gebeld door de maatschappelijk werker van defensie.
Hij nelde net op het moment dat ik er helemaal doorheen zat.
Mijn verhaal gedaan en hij sloot het gesprek af met: uw man wordt van het veld gehaald en zot morgen vroeg in het vliegtuig naar huis.

Afgelopen woensdag is hij thuis gekomen, wat een verademing!
Het maakt zo een verschil om niets meer te MOETEN, maar te MOGEN.
Mijn man heeft alle zorg voor de kinderen volledig op zich genomen, zo ook het huishouden.
Ik doe alleen wat ik op dat moment voel dat ik kan.
Pas nu hij thuis is, voel ik hoe gigantisch hard ik over mijn grenzen ben gegaan.
Ik heb mijn lichaam tot het uiterste gepushed..

Ook emotioneel heb ik het zwaar. Ik wil wel, maar kan niet meer.
Ik ben niet vooruit te branden. Wordt soms overvallen door boosheid en verdriet over de gehele situatie.
Soms ben ik bang voor een sluimerende depressie of burn-out
Maar ik weet ook dst mijn lichaam tijd nodig heeft te herstellen.

Aanstaande woensdag komt de maatschappelijk werker van defensie beoordelen of en wanneer
mijn man weer terug moet op uitzending.. ik hoop dat hij niet te snel weer terug moet, want ik heb hem echt nodig
Het scheelt zo veel niet alleen te zijn en het samen door te kunnen maken.
Een liefdevolle blik of geruststellende arm die zegt dat het goed komt.
Ik kan en wil nog niet zonder.

Time will tell..