Wat is het toch vermoeiend om mij te zijn..
Ookal is de situatie nog zo helder, duidelijk...
Ik krijg het toch voor elkaar om het in twijfel te trekken.
Zoals nu : 10 dpo bloeding, mijn aller eerste gedachten: super jammer dat ik ongesteld ben geworden.
Wel eerder als verwacht, niets aan te doen. Volgende keer beter..
De bloeding werd gezien als menstruatie.
Echter bespeur ik even later verschillende gedachten die dit weer ontkrachten.
Het is een innesteling bloeding *gaat extra naar wc om alles te observeren
Gedachten worden gevoed. Internet komt er aan te pas..
En daar is het weer... Hoop
Hartstikke vals natuurlijk, maar ik pak dat wat ik pakken kan.
Waarom doe ik mezelf dit aan. Ik lijk er geen controle op te hebben.
Word zelf moe van mezelf... 😩
reacties (5)