Niet zo lekker..

Gistermorgen met ons prinsesje wakker geworden. Of het gezellig was? Nou nee. Ze werd wakker en krijsde het uit. We kregen haar met geen mogelijkheid stil en rustig. Ze wou geen fles of speen. Wou niet liggen of zitten. Ze wou zelfs niet getild worden of spelen. Ik wist direct dat er wat was. Zet het op het zogenaamde moederinstinct. Maar ergens van binnen wist ik het gewoon.
De fles ging nog niet eens voor de helft leeg. Daarna luier verschonen. En een drama! Ze heeft de hele verschoonsessie gehuild. Bij mij op schoot gehouden en na een dik half uur huilen en jammeren is ze in slaap gevallen.
Na een klein halfuurtje werd ze weer zo gillend wakker. Zo sneu! Ze was helemaal overstuur. De rest van de fles geprobeerd, ging wel weer wat in. Na de fles toch maar eens een thermometer erin, ze gloeide helemaal! Ze zat op 37.8, opzich niet overdreven hoog. Maar voor haar dus wel. Zij zit normaal rond de 36.3 ongeveer. En je merkte gewoon, ze was zichzelf niet. Ze at bijna niet en lachte ook niet.
Dat laatste is echt een dingetje van haar. Ze lacht normaal de hele dag en om alles. En gister kreeg ik er geen lachje af.
We moesten die middag op visite bij mijn zusje voor haar verjaardag. Daar ben ik dus maar alleen heen gegaan. Manlief thuis gebleven bij haar. Ik heb verder wel een leuke middag gehad. Maar ergens is het enorm aan je aan het knagen. Ik zat er gewoon mee in mijn maag.
Om half 10 s avonds werd ze wakker, dus de fles er weer in. Deze kwam echt goed leeg. Ik leg haar weer in bed en geef haar de speen weer. Ze valt zo weer in slaap.
Vanmorgen werd ze wakker, direct lachen. Toen wist ik dat het weer goed zat. Dat ze zich weer een beetje zichzelf voelde. De flessen gaan er ook weer in. Dus ik ben nu enorm opgelucht!
Nu lekker genieten van mijn kleine lachebekje!