Week 29. Geemigreerd, tijdelijk alleenstaande ouder en nieuwe verloskundige

De narcissen en tulpen beginnen te bloeien, het is inmiddels mei! Met een flinke buik loop ik door de tuin. We zijn weer terug in ons eigen huis in Canada, ons Amerikaanse avontuur is over. De spullen zijn verhuisd, tientallen dozen staan in de garage, E is begonnen op haar nieuwe school.

Ik heb inmiddels een grondige hekel aan verhuizen, en een dikke buik helpt niet mee. Mijn man moet nog wat weken op zijn oude werk zijn. Ik ben de komende maand volledig verantwoordelijk voor de opvoeding van onze dochter. Gelukkig gaat het tot nu toe goed. Bij vorige verhuizingen was het moeilijker uitleggen aan onze dochter, dit keer snapt ze veel en zijn we op een relatief bekende plek. Ook helpt het dat we flink veel buiten zijn, in ons bos, onze tuin en niet veel meer moeten dan ons huis weer een thuis maken.

Het goede nieuws is dat de weken voorbij vliegen. Morgen alweer 30 weken zwanger. Gisteren voor het eerst naar mijn nieuwe verloskundige geweest. Dan merk je toch weer hoeveel verschillen er zijn tussen landen en culturen. Ondanks dat ik toch echt elke dag ouder word, ben ik nu niet meer 'Advanced Maternal Age' omdat dat hier in Canada vanaf 40 jaar is en niet vanaf 35 zoals in de US. Ook was mijn gewicht 'prachtig' (ben nu 10kg aangekomen). Helaas zal het geen badbevalling worden deze keer, dat doen ze hier niet in het ziekenhuis, ook niet in de US trouwens. Ik zou wel thuis mogen bevallen, maar omdat ik bij E ruim 1200ml bloed ben verloren is het verstandiger om naar het ziekenhuis te gaan. Ze hebben er wel baden waar ik de weeen in kan opvangen, en gelukkig kan de midwife gewoon mee naar het ziekenhuis. Nu maar hopen op net zo'n goede bevalling als mijn eerste, minus dan het bloedverlies na de bevalling...

Ik heb nog weinig last van nesteldrang. De kamer van onze dochter is nog niet eens ingericht, op dit moment slaapt ze lekker bij mij in bed. Haar ikea bed staat nog in de garage en moet weer in elkaar gezet worden. Dat lukt me niet in mijn eentje, en eigenlijk heb ik er ook niet veel zin in. Ik ben rustigaan begonnen met het inrichten van de logeerkamer voor mijn ouders. Die komen begin juli om met de laatste loodjes te helpen (hopelijk met het schoonmaken van het huis), om met E te spelen en te knuffelen, en ze zijn natuurlijk super belangrijk als oppassers tijdens de bevalling en als hulp de eerste paar weken met een nieuwe baby. Hier in Canada kennen ze geen kraamhulp, en eigenlijk ook niet echt vaderschapsverlof, bovendien is het zomervakantie, dus dan is het extra lekker om ze erbij te hebben. Hopelijk blijft de baby tot een week of 38/39 zitten, dan kan ik met mijn ouders nog een hoop regelen voordat de baby komt.

Deze keer maken we ons ook weinig druk over de baby inboedel. Net als E zal deze baby de eerste maanden bij ons op de kamer slapen. We hebben net een hangmat voor de baby gekocht, en een maxicosi. Misschien kunnen we nog een ledikant krijgen van vrienden. Van de week heb ik een ergobaby te leen gekregen, en we hebben een badje. Als mijn ouders komen zal ik de babykleertjes en wasbare luiers uitzoeken. Gelukkig hebben baby's niet zoveel nodig en blijven winkels ook gewoon open nadat je bevallen bent.