Wat ik wel had willen weten vóór dat ik vader werd

De meeste mensen geven 3 simpele adviezen aan aanstaande vaders:

Je gaat het leuk vinden, Het is veel werk en je leven gaat veranderen.

Andere vaders werpen je een “je zult het wel merken” toe, met een grote grijns. Deze grijns is de spreekwoordelijke geheime handdruk van de geheime broederschap van vaders, waarvan de leden gezworen hebben niet te vertellen wat hun niet verteld is.

In principe breek ik dus de regels hier voor toekomstige vaders, bijvoorbeeld mijn broer, die als het goed is begin juni zal toetreden tot het broederschap.

Vrouwen die bereiden zich op een of andere manier hun hele leven voor op het moederschap met hun magazines, tijdschriften, boeken en verhalen van andere vrouwen. Ons voorbeeld is onze eigen vader en hoe goed hij het ook gedaan heeft, wij zijn vaders van de 21^ste eeuw. Het vaderschap is veranderd en van de vader van vandaag de dag worden gewoon andere dingen verwacht dan de vaders van vroeger.

Zwanger worden

Sommige mensen kunnen zich voortplanten als konijnen. Die hoeven nog maar naar elkaar te kijken en de bevruchting heeft al plaatsgevonden. Maar dit is helaas niet voor iedereen het geval. Nu mogen wij natuurlijk niet klagen, het duurde 6/7 maanden voordat Bianca zwanger was, maar in mijn naïviteit dacht ik dat we gewoon een maand lang iedere dag seks moesten hebben en BAM, klaar, baby.

De eerste maanden zijn een marteling

Je vergeet het snel, maar bepaalde delen voelden echt als een marteling. Je hebt die films waar ze terroristen wakker houden met felle lichten en harde muziek gezien? Ik denk dat ouders deze vorm van marteling inmiddels zullen zien als een lichte vorm van irritatie in plaats van marteling. De eerste weken zijn namelijk vaak niet anders.

Huilen zonder dat je begrijpt waarom. Naomi is erg makkelijk maar heeft de afgelopen maanden periodes gehad waarin ze zomaar ging huilen, volume Boeing 747 en dan 15 minuten lang om vervolgens te gaan zitten lachen alsof er niks gebeurd is. Verwarring maximaal.

De momenten waarop je aan het werk bent na een korte nachtrust en berichtjes van je vrouw krijgt dat de kleine overstuur is en dat ze het ook even niet meer weet. En het enige dat je kunt doen is haar troosten, want ja, er moet gewerkt worden.

Over ongeveer anderhalve week is ze al weer een half jaar en die martelmomenten zijn al bijna weer vergeten.

Poepluiers

Als het zicht op zo’n bijna onmogelijke poepluier (waar komt zo’n hoeveelheid vandaan, ik heb net de luier gedaan) je de adem nog niet beneemt, dan doet de geur dat wel. En het is soms onmogelijk om je handen er schoon van te houden. Een volledig afgesloten biohazard pak zou geen overbodige luxe zijn. Als poep ooit een taboe was, dan is dat nu over.

Autostoel

Om de Maxi Cosi in de auto te plaatsen heb je een universitaire graad nodig in bouwkunde. Gespen, bouten en riemen die Houdini nog zouden verwarren. Oplossing? Laat je vrouw het doen, die heeft schijnbaar een instinct hiervoor.

Glibberen.

Naomi wil niet in bad, maar onder de douche vindt ze prima. Niemand vertelde me hoe glad een baby is die je net gewassen hebt met Zwitsal. Juist, zo glad als een paling in een emmer met snot. De eerste keer stond ik doodsangsten uit. Ik verwachte dat dit na een paar keer over zou zijn. Ze is nu bijna 6 maanden, en iedere keer sta ik weer dezelfde doodsangsten uit, telkens weer bang dat ze weg glibbert en op de grond valt.

De deur uit gaan is nooit meer hetzelfde

Ken je die momenten? Even de deur uit, 5 minuutjes naar de supermarkt om te halen wat je vergeten was. Nou, vergeet het maar. Eerst zorgen dat de kleine gegeten heeft en een schone luier aanheeft. Vervolgens helemaal inpakken, kinderwagen pakken. Voor de zekerheid een tas mee met spullen, want je weet maar nooit wat er onderweg gebeurt. Maxi Cosi in de wagen. Met de wagen naar de auto. Maxi Cosi in de auto, wagen in de auto en naar de supermarkt. Alles er weer uit. Boodschappen halen en dan het hele riedeltje weer maar dan in tegengestelde richting.

Een dagje naar familie? Dan moet er nog veel meer mee. Genoeg eten, luiers, het reisbedje, speelgoed, schone kleertjes, babyphone, et cetera, et cetera, et cetera.

En overnachting erbij? Dan heb je de auto vol al heb je een stationwagen.

Bescherming

Toen ik nog geen vader was negeerde ik andere kinderen die geen familie zijn. Stel, je zit in het vliegtuig en er zit zo’n kind achter je die regelmatig tegen de stoel aanschopt. Je kunt dat kind het eigenlijk niet kwalijk nemen, dus je geeft de ouders af en toe het boze oog in de hoop dat ze het begrijpen, of spreekt ze in sommige gevallen aan als hun mentaal vermogen ze niet in staat stelt te begrijpen welke irritatie hun kroost veroorzaakt. Maar het kind negeer je, dat is niet jouw taak.

Tot je zelf een kind hebt en je zit bij de Chinees te wachten op je bestelling en papa en mama Tokkie die naast je in de wachtruimte zitten negeren het rondrennen en springen van hun overactieve (te veel suiker, ik weet het zeker) dochter. Die op een bepaald moment haar hand veel te hard richting Naomi, die ligt te slapen in de Maxi Cosi, steekt. Dan negeer je niet meer. Dan uit je als vader ineens een boze oerkreet, zet grote boze ogen op, met als resultaat een 5 jarige die non-stop ongecontroleerd huilt en krijst en niet meer durft om te kijken naar jou of je baby. Papa en mama Tokkie kijken boos naar je, maar toch kun je je lach niet onderdrukken.

Je raakt je schaamte kwijt

Voor je vader wordt kan je het niet voorstellen, maar zingen op openbare locaties zag je jezelf echt niet doen. In de maneschijn, klap eens in de handjes, op een grote paddenstoel, je schaamte ben je voorbij. Hoe vaker je ze zingt, hoe normaler het wordt.

Ten slotte

Laat geen enkele lijst of opsomming je van de wijs brengen. Hoe meer tijd je met je kleine doorbrengt, hoe sterker de band wordt die zich vormt. Je baby kijkt je aan en steelt je hart vanaf het eerste moment. Er is geen grotere zegen dan een kind te hebben en geen ervaring brengt meer emoties met zich mee dus geniet er van. Hoewel die kleine helaas niet met een handleiding komt, je komt er uiteindelijk gaandeweg wel achter.