Vader voor Moeders voor Moeders

Ongegeneerd reclame maken voor een goed doel, dat vind bijna niemand
erg. Kijk maar eens op televisie. Men klaagt over irritante reclames op
bijna alle TV-Kanalen behalve over zenders als National Geographic of
Discovery. En dat komt omdat de meeste reclames daar over hun eigen
programmering, of over goede doelen gaat.

Ik kan hier dus even ongegeneerd een blogje schrijven over Moeders voor Moeders.

Mijn
vrouw verteld mij erg veel, en ik als man doe mijn best om het meeste
daarvan te onthouden. Datums laat ik meestal het ene oor in, het andere
oor uit gaan. We weten allemaal, jullie vrouwen weten het, de man weet
het ook, wie de agenda beheert. Misschien een hele enkele uitzondering
daar gelaten. Maar verder doe ik echt mijn best om te luisteren. Ik heb
een hekel aan de zin "Dat heb ik je al verteld, zie je wel, je luistert
nooit". Dus ik doe mijn best dit te voorkomen.

Zo
vertelde ze mij dat ze mee gaat doen aan Moeders voor Moeders. "Wat is
dat dan?" vroeg ik uiteraard. "Je urine wordt dan opgehaald en gebruikt
voor vrouwen die moeite hebben met zwanger worden."

Nou, dat klinkt als een goed doel.

"Kunnen ze mijn pies ook gebruiken? Ik heb je tenslotte zwanger gemaakt."

"Nee schat, jouw urine is nutteloos".

Vaders
voor vaders. Mannen die piesen voor andere mannen. Dat bestaat dan weer
niet. In ieder geval, vanmiddag komt een vrouw langs van Moeders voor
Moeders. Ik zelf ben aan het werk, bloggen tijdens mijn pauze en
dadelijk weer aan de slag. Ze krijgt dan als het goed is alles te horen
en er wordt gekeken hoeveel hCG er in de urine zit. Dat vind ik als
vader wel interessant, vooral omdat de zwangerschap nog zo pril is en ik
graag ontelbare keren bevestigd krijg dat het inderdaad zo is.

Moeders
voor Moeders is een organisatie die door het hele land werkt. Ze hebben
mensen die langs gaan voor advies en de eerste informatie. Chauffeurs
die de kratten/flessen op komen halen en telefonistes die vragen
beantwoorden.

Nu ben ik een logisch denker van nature
en mis ik een schakel. Want bij Moeders voor Moeders werken dus geen
wetenschappers en dokters. Dus waar gaat die urine dan naar toe?

De
meeste vrouwen die zwanger worden, worden dat omdat zij dit heel graag
willen. Veel van hen hebben er langere tijd op moeten wachten tot het
raak was. Wij vonden zelf onze 8 maanden al lang. Dat betekend dat er
veel emotie gekoppeld is aan het zwanger worden. Er is hierdoor uit de
paszwangere vrouwengroep (die al barsten van de hormonen) ontzettend
veel begrip voor vrouwen die zwanger willen worden maar hier problemen
mee hebben. En deze emotie is precies waar Moeders voor Moeders dankbaar
gebruik van maakt bij het werven van nieuwe hCG bronnen.

Terug
naar het volgen van het pisspoor. Chauffeurs halen de urine op. Waar
brengen ze het naar toe? Moeders voor Moeders geeft op hun site aan dat
zij deel uitmaken van farmaceutisch bedrijf MSD.

MSD heeft wel wetenschappers. Maar is wel een profit organisatie. Met andere woorden, zij hebben als primair doel winst maken. 

De positieve kant

Ok, duidelijk. Maar
waar gebruiken zij de vrijwillig (gratis) geleverde urine dan voor? Welk
medicijn wordt dit in verwerkt? hCG wordt met name gebruikt voor het
medicijn Pregnyl. Dit medicijn is ontzettend nuttig want het zorgt voor
het vrijkomen van eicellen die zich in de follikels (eiblaasjes) van de
eierstokken bevinden. Ofwel, vrouwen worden er vruchtbaarder van.

Daarnaast wordt een medicijn gemaakt met hCG dat er voor zorgt dat
bij peuters waar de testis niet zijn ingedaald dit proces alsnog inzet.

De negatieve kant

Pregnyl wordt gebruikt als afslankmiddel.

Moeders voor Moeders zamelt
al 75 jaar urine in van zwangere vrouwen. Deze vrouwen krijgen een
klein presentje in ruil voor hun plas. Uit hun urine wordt het kostbare
hormoon HCG gewonnen en dat verhoogt de vruchtbaarheid. En zo helpen
aanstaande moeders andere vrouwen met een kinderwens. Volgens Organon,
de fabrikant van Pregnyl is er een schaarste en zij vervaardigen het
geneesmiddel tegen kostprijs. Eén ampul bevat 1500 eenheden Pregnyl en
kost 1 euro 63. Een doosje met 3 ampullen kost 4,89 euro. De apotheek
verstrekt het middel voor 13,50 euro aan de arts. Vervolgens vragen de
verschillende webwinkels en schoonheidsklinieken er 175 tot 425 euro
voor. Kortom: de plas van deze zwangere vrouwen is goud waard.

Laat
ik even duidelijk zijn, Moeders voor Moeders staat totaal niet achter
dergelijk gebruik en tegenwoordig is de verkoop van hCG als
afslankmiddel ook verboden. Helaas, waar geld aan verdient kan worden.
Afslankmiddelen leveren nu eenmaal meer op dan medicijnen waar vrouwen
zwanger van kunnen worden.

Dus nu wel of niet?

Ja,
absoluut wel. Het meeste van het hCG hormoon dat jullie als zwangere
vrouw doneren komt terecht waar het terecht moet komen. Zouden vrouwen
stoppen met deze hulp, dan zou het medicijn voor vrouwen die zwanger
willen worden in prijs omhoog gaan en er zou een schaarste kunnen
ontstaan.

Gelukkig
zijn er al mensen veroordeeld voor het illegaal gebruik van hCG en er
wordt steeds beter opgetreden. Helaas zijn er nog steeds met name
huisartsen die hun huidige salaris nog niet genoeg vinden en het
medicijn uitschrijven om er zelf nog rijker van te worden. Apotheken die
het maar al te graag leveren aan schoonheidsklinieken.

Het
is net zoals met goede doelen, waar de directeur in een te dure auto
rijd en teveel bonussen incasseert. We leven in een wereld waar mensen
graag profiteren van elkaar. Gelukkig zijn er ook die hun best doen voor
een ander. Die geven om nieuw leven. Die hulp bieden aan degene die het
nodig heeft.

Dus ben je ongeveer 6 weken zwanger, geef
je dan op tijd op voor Moeders voor Moeders. Je kunt je zelfs nog tot
de 11e week aanmelden en tot de 16e week kan je meedoen. Je kunt gratis
bellen voor een afspraak: Gratis telefoonnummer: 0800-0228070
(bereikbaar maandag t/m vrijdag van 08.00 uur tot 18.00 uur)

En ten slotte nog even wat een moeder zegt over Pregnyl: “Ik had het allemaal mooi uitgestippeld. Afstuderen. Fijne baan. Leuke
vent erbij. Mooi huis. Eindelijk die droomreis maken. En ja: ook heel
erg graag een baby. Ik lag aardig op koers. Ik werd alleen niet zwanger.
De vurige wens om een kind te krijgen overtrof alle andere wensen. Het
verdriet drukte op de relatie tussen Bart en mij.

We kozen na goed overleg voor vruchtbaarheidsbehandelingen. Helaas
mislukte onze eerste IVF-poging. De tweede ook. Maar ik kan het nu wel
van de daken schreeuwen: ik ben zwanger! En daar ben ik de vrouwen die
meedoen aan Moeders voor Moeders eeuwig dankbaar voor.”