IJsberen

De hele dag ijsberen. Mijn vader belde om half 11 dat hij opgehaald zou worden voor het dotteren.

De procedure duurt (normaal) een half uur tot een uur.

Om
12 uur gebeld. Kennelijk is er een spoedje tussen gekomen. Nog meer
ijsberen. Pa heeft al die tijd moeten wachten tot hij eindelijk aan de
beurt was. 2 uur gebeld, hij wordt eindelijk behandeld. IJsberen. Hoe
kan ik mij concentreren op mijn werk? Om 4 uur nog eens gebeld.

"Hij is weer terug op de afdeling en zit rustig een krantje te lezen, wil je hem aan de telefoon." "Uh, ja graag?"

Kennelijk
hebben ze maar één kant kunnen doen, en mag hij donderdag nog een keer.
Iets met contrastvloeistof. Ik zal vanavond de details vragen. Hij
wilde graag woensdag naar huis, maar dat zit er even niet in. Als alles
goed gaat wordt het vrijdag. Het meest vervelende is dat hij na de
behandeling 6 uur plat moet liggen. Hij heeft vaak last van zijn rug en
dan helpt plat liggen niet echt mee.

Mijn zusje bellen, mijn broer bellen, mijn vrouw bellen, mijn vaders beste vriend bellen e.a.

Het hoort er allemaal bij.

In
ieder geval is hetgene dat ze gedaan hebben goed gegaan. Pa klinkt
opgewekt. Ik zal hem vanavond wat extra afleveringen van 'Breaking Bad'
brengen want hij heeft de eerste 3 seizoenen die ik hem eerder had
gebracht al uit.

Het is dinsdag. Ik heb het gevoel dat
het vrijdag is. Vanavond maar op tijd naar bed (alsof dat lukt) om de
slaap weer in te halen.