Hier even een reactie van mij. Ik had (en heb eigenlijk nog steeds niet) niet de energie om overal op te reageren. Het duizelde me ook wat na al die reacties. Ik ben momenteel gestopt met de ochtendvoeding. De laatste avondvoeding gaat zaterdag zijn en dan ben ik gestopt. Er is zoveel gevraagd en gezegd in de reacties dat ik het overzicht een beetje kwijt ben. Mocht je nog iets specifieks willen weten vraag het dan hieronder nog een keer dan probeer ik het te beantwoorden.
Je bent niemand een reactie verontschuldigd 
doe je ding, en heb zaterdag je laatste voeding. Dan zeg je tegen jezelf. Ik hebt het goed gedaan, ik mag trots wezen op mezelf. Zeg het desnoods een paar keer hardop, of als je jezelf ziet in de spiegel.
Daarna na het weekend overleggen met je huisarts en eventueel psycholoog over welke medicatie jouw helpt om rust en overzicht te creëeren. Ook kan je hulp vragen via de huisarts of gemeente of je in aanmerking kan komen voor ambulante begeleiding.
1 stap, telkens 1 stap, dan kom je er wel lieve mama 
Dat zijn mooie woorden van Yune voor je, Panterlama. Ik sluit me daar bij aan
Goed dat je gestopt ben! Nu zaterdag de 2e voeding en ik hoop dat je dan weer een beetje energie ga terugkrijgen! 😊
Maar waar is jouw man in dit verhaal?
Want ik zou kind gewoon weghouden bij die borsten, kom op zeg! Kind paar dagen richting oma en klaar....met de bv dan hé. Jijzelf hebt nog een lange weg te gaan. Maar dat gewauwel om borstvoeding, echt hoor.
In combinatie met jouw autisme heb je iemand nodig, je partner of iemand anders uit je nabije familie, die voor jou alles uit handen neemt en zorgt voor structuur/regelmaat en de beslissingen gaat nemen die jij nu niet kan nemen...
Als de arts zegt te stoppen met de borstvoeding voor hij/zij eventueel medicatie voor gaat schrijven, dan ga je stoppen met borstvoeding. Blijkbaar ben je zelf niet in staat om te stoppen, dus dan moet iemand je daarbij helpen..
In je vorige vragen/blogs lees ik dat je heel erg vast zit in je eigen ideeën/structuur. Niet eerder stoppen dan dat de bv hanger er is.. terwijl er ook andere mogelijkheden zijn om eerder te stoppen.
Je mentale welbevinden is niet alleen afhankelijk van medicijnen, maar het vragen om hulp kan ook al een heel eind helpen...
Wat een nare situatie zit je in. Ik lees in de reacties dat mensen er niet aardiger op worden na meerdere blogs. Schrijf af en toe even van je af, maar vraag hier geen advies want random mensen op internet kennen jou, je klachten, je hulpbronnen en je omstandigheden niet goed genoeg om er wat zinnigs over te zeggen....sterkte!
Genoeg zinnigs is er hier gezegd, op vorige blogs en adviezen van haar hulpverleners slaat ze in de wind.
Eigenlijk heeft ze nu 2 keuzes: 1. Stoppen met borstvoeding en kijken of dit psychische stabiliteit levert. En er misschien meer zicht komt of haar huidige medicatie nog voldoende is en eventueel verhoogd moet worden.
Of 2. Opname vanwege crisis omdat zij adviezen in de wind slaat en psychisch nog meer verslechterd. Opname betekend dat zij in de meeste gevallen niet samen met haar kindje kan zijn en het herstel nog langer gaat duren. Maargoed, wie ben ik, gewoon een hulpverlener die genoeg gezien heeft in de GGZ, ik ben haar hulpverlener niet. Dus ze mag blij zijn dat we keer op keer de tijd nemen om te lezen en mee te denken. De tijd is dat ze zelf actie onderneemt. Dat klinkt hard, maar de bal ligt bij haar.
Waarom moet je stoppen met borstvoeding voor je start met medicatie?
Welke medicatie zou je willen gebruiken?
Om te zien welke invloed de borstvoedingshormonen spelen...
En omdat de gewenste medicatie niet samen mag met bv
Ik vermoed dat je de eerdere blogs en reacties niet hebt gelezen?
Het stoppen met de borstvoeding is nodig omdat de hormonen die betrokken zijn bij borstvoeding van invloed kunnen zijn op het psychisch welbevinden. Zodra de bv stopt, is dus pas duidelijk wat de invloed is van de hormonen en wat dan bij die nieuwe situatie de beste medicatie is voor Panterlama.
Zeker wel! Maar daar wordt niet duidelijk aan welke diagnose danwel welke medicatie gedacht wordt.
Ze slikt al antidepressiva die wel met bv samen kan. Maar ze zit heel diep, het gaat echt niet goed. Ze heeft van haar artsen het advies gekregen te stoppen met bv. Zowel vanwege het effect dat het stoppen kan hebben als een bredere mogelijkheid aan medicatie als er geen bv meer gegeven wordt
Haha fijn dat jullie allemaal antwoord voor haar geven. Echter de meeste psychiaters weten weinig van borstvoeding, zie ik op mijn werk (ik werk oa voor de crisisdienst) en soms krijgen vrouwen helaas ten onrechte het advies om te stoppen.
Over welke “bredere mogelijkheid” hebben we het dan? Er is maar weinig medicatie die niet samen kan, danwel geen veilig alternatief voor is.
Joh. Panterlama gaat er aan alle kanten onderdoor. Of medicatie nou wel of niet samengaat met bv. Het kind is al een dreumes. Bv voegt niks goeds meer toe. Vanuit de blogs te lezen schreeuwt alles in het lijf en hoofd ‘stop er mee’. En als meerdere hulpverleners dit beamen, zou ik daar maar op vertrouwen. Laat die bv los. Kijk hoe je lichaam en geest zich dan gaan voelen. Want dat bv een hormonale bom is weten we allemaal.
@flierefluiter: dat is dus niet waar. Borstvoeding geeft geen verhoogd risico op psychische klachten. Daar is onderzoek naar gedaan. Sterker nog: je bent extra kwetsbaar om psychisch te ontregelen als je borstvoeding plotseling staakt (nu zal dat in haar geval met nog maar 2 voedingen per dag wel meevallen).
En ja, ik zie ook dat wat ze schrijft behoorlijk crisisachtig is. Dat trek ik niet in twijfel. Echter of stoppen met bv ook maar enige verbetering gaat brengen: neen.
En natuurlijk voegt bv nog wat toe, maar met 13 maand kun je ook prima stoppen hoor.
Ik lees wel een enorme overbelasting/overvraging. Daar iets mee doen gaat wel helpen. Als het zo is dat borstvoeding geven een zware belasting geeft, dan heeft stoppen natuurlijk wél zin. Dus dat je op de momenten dat je anders voedt op de bank of in bed kan liggen. Niet als je dan in plaats daarvan een flesje koemelk aan het geven bent.
@flierefluiter: dat is dus niet waar. Borstvoeding geeft geen verhoogd risico op psychische klachten. Daar is onderzoek naar gedaan. Sterker nog: je bent extra kwetsbaar om psychisch te ontregelen als je borstvoeding plotseling staakt (nu zal dat in haar geval met nog maar 2 voedingen per dag wel meevallen).
En ja, ik zie ook dat wat ze schrijft behoorlijk crisisachtig is. Dat trek ik niet in twijfel. Echter of stoppen met bv ook maar enige verbetering gaat brengen: neen.
En natuurlijk voegt bv nog wat toe, maar met 13 maand kun je ook prima stoppen hoor.
Prima. @Panterlama: ik heb hier het alwetend orakel voor je gevonden. Die alles beter weet dan je huidige behandelaren. Ik zou me aanmelden bij haar als ik jou was. Een GZ psycholoog die meer weet van medicatie dan jouw behandelend psychiater.
@Flierefluiter:
Geen helpende reactie van je. Ik ben niet alwetend, maar wel behandelaar in de GGZ en zie veel vrouwen die in crisis raken tijdens of na zwangerschap. Dus ik weet echt waar ik het over heb.
Of het nou wel of niet invloed heeft op je psychische gesteldheid, het is een feit dat borstvoeding geven je energie kost. Je lijf heeft meer voedingstoffen nodig, dus je lijft werkt harder. Als je moe bent ben je wel gevoeliger voor een depressie o.i.d. Dus met een omweg ben je er zeker wel gevoeliger voor.
Maar bij depressie (en bij meerdere psychische aandoeningen) wordt ook vaak sport ingezet als onderdeel van de behandeling. Daar krijg je ook honger van en wordt je ook moe van, kost je lijf energie. Toch wordt je er minder depressief van ipv meer.
Maargoed, er zouden argumenten kunnen zijn waardoor stoppen wél een goed advies is, maar die vind ik niet terug. Vandaar mijn initiële vraag. En daarop antwoorden een heleboel mensen, maar panterlama zelf (nog) niet.
Ja waarom ze niet reageert geen idee...
De beslissing om te stoppen met bv is drie maanden geleden al genomen. Probleem is dat (waarschijnlijk als onderdeel van het ziektebeeld) ze dat steeds maar niet doet. Ik vraag me dus af of het nu wel zo verstandig is, ook vanuit jouw eigen professionaliteit, om nu te vragen naar de initiële redenen voor die beslissing en zelfs naar de diagnose en medicatie. Je lijkt vraagtekens te zetten bij een beslissing die in de behandelrelatie van een ander is genomen. Wat maakt dat je denkt dat dát in het belang is van TS?
@Jeppie: terechte opmerking wel. Teruglezend kun je het inderdaad zo opvatten en dat is misschien niet handig. Echter ben ik oprecht gewoon benieuwd waarom dit advies (er zijn goede argumenten om wel te stoppen - ik lees ze niet maar misschien zijn ze er wel, vandaar mijn vragen) en denk ik dat goede informatie waardevol kan zijn voor TS. Ik wil niet “wroeten” in een behandelrelatie, maar kennis delen.
@summer: Dat jij goede argumenten niet herkent als goede argumenten, betekent niet dat ze niet kloppen... Ik kan uit ervaring vertellen dat ik lichamelijk en mentaal zienderogen opknapte, toen mijn eerste zoontje stopte met borstvoeding. Bij de andere twee hadden de hormonen veel minder invloed op me. Jij bent geen arts, psychiater en al zeker niet haar behandelaar. Dus haal alsjeblieft niet hun adviezen naar beneden met je eigen wijsheid, die ook zijn beperkingen kent.
Hier ook hoor, borstvoeding doet echt iets met mij. Ik zat zoveel beter in mijn vel en hoofd nadat ik stopte
Ik denk dat het best is als je stopt met de borstvoeding zodat je de medicatie kan gebruiken waar je baat bij hebt.
Echt ik snap het dat je het lastig vind om te stoppen. Een jaar geleden trok mijn lichaam het ook niet meer en elke dag zei ik dat ik ging stoppen, maar het werd elke dag weer verlengd. Het ging steeds slechter met me en op gegeven moment dus echt gestopt omdat ik echt op was. Jij bent ook op dit punt lees ik in je verhaal. Stop asjeblieft en laat je lichaam herstellen.
Ik ben een maand na het stoppen in het ziekenhuis beland met hele hoge suikers (ik bleek diabetes type 1 te hebben zonder dat in het wist dus herkende de symptomen ook eerst niet), ik bleek al een hele tijd hoge suikers te hebben en mijn lichaam was aan het aftakelen, maar ik wilde er eerst niet naar luisteren net zoals jij nu niet luistert naar je lichaam. En in het ziekenhuis liggen en je kinderen een paar dagen missen was nog zwaarder dan het stoppen met borstvoeding.
Ik wil ermee zeggen dat als je niet naar je lichaam luistert je straks ook in het ziekenhuis of elders beland en dan ben je nog verder van huis.
Kan je je niet even laten opnemen?
Ik had na mn eerste bevalling een depressie en had een huilbaby maar ik wou hem niet achterlaten. Het is nooit zover moeten komen maar mijn huisarts zei dat er mogelijkheden zijn om je te laten opnemen samen met je kind..
Wat je moet? Jezelf even tot rust kalmeren.
Schrijf de dingen op die je onrust geven.
Relativeer: medicatie alleen gaan echt niet al je problemen ineens oplossen. Luister ook naar wat de artsen je vertellen.
Waar is je man in dit verhaal? Bepraat met hem en vraag hem om steun zodat jij even wat tijd voor jezelf hebt dit weekend.
Ik zou proberen wat meditatie - achtige oefeningen te gaan doen als dit bij je past. Wandelen kan ook je hoofd leegmaken en zorgen voor minder spanning/angst. Bewegen blijkt soms effectiever te zijn dan medicatie en heeft geen bijwerkingen. Je kunt het direct toepassen, dus wellicht een optie om mee te beginnen
Ach, ik denk dat we hier allemaal zo met je inzitten, maar... Op een forum is het zo moeilijk om te helpen of iets van advies te geven, want tenslotte kennen we jou niet, en we weten niet wat er allemaal echt aan de hand is, we weten alleen wat je ons vertelt. Ik bedenk me dan dat je misschien verslavende medicatie wil of zo, wie weet... Heb je wel gezegd aan de psychiater dat er een agressierisico is naar je kindje? Zo'n dingen denk ik dan...
Misschien kan je sedistress ( kalmerende medicatie op basis van passieflora) eens proberen, veel van onze patiënten voelen zich er wel gebaat bij, is niet verslavend en (in België althans) zonder voorschrift verkrijgbaar. Maar dan moet je stoppen met borstvoeding. Veel moed gewenst.
Iedereeen heeft je gewaarschuwt. Je vraagt steeds advies maar luistert nooit. 100% dat jij niet stopt met de borstvoeding en gewoon doorgaat tot je hanger eris.
Misschien is het dan al te laat voor jou en je gezin😪
Dit. Weinig aan toe te voegen. Ik vind het vooral pijnlijk telkens te lezen. Zo star, stug en eigenwijs. En nee, autisme is niet voor alles een excuus.
Die hanger zal vorige week over een week komen.
Het kan zijn dat de medicatie die je hiervoor hebt gebruikt nu ook niet meer werkt.
Dat zou betekenen dat je dan weer op andere medicatie moet.
Het kan zomaar zijn dat als je stopt met borstvoeding je zelf enorm opknapt en meer rust krijgt en tot je zelf kan komen.
Succes. Hopelijk gaat het snel beter!
Wat jij moet? Stoppen met zelf plannetjes te maken en inderdaad even kijken wat het stoppen met borstvoeding met je doet. Ik knapte daar enorm van op. Wie weet jij ook wel. Dat weet je over een paar weken.
En ga hulp aan je partner vragen om wijze keuzes te maken...
Stap uit de kringetjes die je in je hoofd draait...
Je bent inmiddels 3 maanden aan het stoppen met borstvoeding. Maar je stopt niet, je gaat door... Je verliest niets wanneer je stopt met borstvoeding geven.
Sterkte!
1) Gezien jouw ASS en het niet lukt patroon te doorbreken ga je nu tegen partner zeggen (of schrijven als zeggen niet lukt) dat hij moet zorgen/helpen dat je geen borstvoeding meer geeft.
2) je gaat met partner of vriendin samen zitten om een dagstructuur op papier op te schrijven en die plak je op de koelkast. Inclusief dus rusttijden.
3) je belt direct na kerst de huisarts. Dat wil zeggen dat zowel jij als partner (als back up zodat hij jou helpt) als je dit leest een alarm in je telefoon zetten voor dinsdagochtend 8.30.
4) laat je partner deze adviezen lezen ;-)
Het komt goed … alleen nu heel even niet. Dus moeten anderen jou helpen als het zelf niet lukt. Zet hem op mama!
Klinkt goed 👌. Op internet zijn voorbeelden te vinden en formats voor planningen
Wees slim, stop NU met de borstvoeding en rust het hele kerstweekend uit. Je lijf begint het echt op te geven nu.
Je partner is hoogstwaarschijnlijk een lang weekend thuis, laat hem alsjeblieft het grootste deel van de zorg van je kindje op zich nemen en probeer van het weekend vooral leuke dingen te doen. Dan zie je het volgende week misschien allemaal alweer wat positiever in.
Wat vinden alle hulpverleners EN je partner er van dat je zó aan die bv blijft hangen, al maanden lang. Met alle gevolgen van dien? Is er echt niemand (huisarts, psychiater, andere hulpverlener waar je al bekend bent) die jou duidelijk heeft kunnen maken in het afgelopen half jaar dat, hoe moeilijk ook voor jou, stoppen ècht by far de beste optie is? Ja, door je autisme had je hoogstwaarschijnlijk kortsluiting gekregen dat het niet op het door jouw besliste moment was geweest. Maar het komt er bij mij niet in dat die kortsluiting meer ellende had veroorzaakt dan alles bij elkaar sinds september (althans, toen begon je er over te schrijven)
Stop direct met de borstvoeding. Dat wachtten op die hanger weegt écht niet op tegen het uitstellen van je mentale welzijn. En bel morgen je huisarts om te vertellen van de hyperventilatie aanval. Ze willen niet voor niets afwachten, want het kan echt verschil maken als je gestopt bent met borstvoeding. Maar als jij hem aangeeft dat je je zó in paniek voelt bij dat idee, moeten ze dat wel weten. Vraag je huisarts en psych even te overleggen samen. En vertel je man hoe je je voelt en zeg hem dat hij je moet helpen (en dus niet overal in mee moet gaan).
Dus in de actie. Stoppen met borstvoeding, dit heeft zoveel invloed op je psychische welbevinden.
Onrust, stress, boosheid en overprikkeling. Daar wat actiepunten op zetten, dus schakel hulptroepen in als je die hebt. Leg de lat voor jezelf lager, dus ontspannen, tijd voor jezelf, netflixen, sporten, alles ter afleiding en ontspanning. Ookal lijkt dat onmogelijk nu, daar begint het wel mee.
Ik heb het idee dat je in alles de allermoeilijkste weg zoekt terwijl dat echt niet nodig is. In je hoofd is de chaos compleet als je al op de moeilijke route weer een obstakel tegenkomt. Eerder deze week stelde je de vraag hoe snel je de borstvoeding nog verder moet afbouwen. Meerderen hebben gezegd dat afbouw in deze fase niet meer hoeft. Stop er dus mee. Je lichaam kan dan rustig aan terugkeren naar rustiger hormonaal vaarwater. Pas dan kan de psychiater kijken naar medicatie. Wees trots op jezelf, je hebt al heel lang borstvoeding gegeven! Zelfs langer dan goed voor jou is. Het is nu de hoogste tijd om echt eens aan jezelf te denken en te werken meis.
De huisarts de crisisdienst laten bellen en vandaag stoppen met borstvoeding.
Dit is geen crisis. Ik werk zelf binnen de GGZ, de crisisdienst gaat hier niet voor komen.
Ik werk ook in de ggz en vaak te maken met crisis dienst . Helaas komen ze hier niet voor idd. Maar wat je wel kunt proberen is een versnelde route aanvragen , de semi spoed , dan word er eerder gestart met ondersteuning dan de reguliere route mits dit passend word geacht. Ik heb dit een keer voor een cliënt geregeld via de crisis dienst. Anders zou ik meerdere malen met poh ggz via de huisarts in gesprek gaan tot ggz traject is gestart
En ….. stop met die borstvoeding. Gelijk! Zodat je eerder met je medicatie kan starten . Ik snap het nooit dat er zoooo aan de borstvoeding word vastgehouden als er allerlei problemen en complicaties zijn
Als je zegt dat je niet meer kunt, je niet weet hoe je de avond door moet komen en je het idee hebt dat je gek wordt, dan komen ze hoor of ze proberen je telefonisch te helpen.
Dan bel je je huisarts of de crisisdienst en dan zeg je dat je het zo geen dag langer vol gaat houden. Vraag anders om oxazepam. Zo raar is het overigens niet hoor dat je eerst een maand moet wachten. Hormonen kunnen rare dingen met je doen.
Hopelijk ga je nu echt eens iets ondernemen
Wat je moet doen? Wil je niet horen. Maar dat is vandaag stoppen met borstvoeding.
Ik vind het niet raar klinken om even gestopt te zijn en te kijken hoe je dan gaat. Bv geven is gewoon flink hormonaal. Wel vind ik dat, als het echt echt allemaal niet gaat, ze met je mee moeten denken hoe je levend en wel de komende maand doorkomt. Desnoods dus wel met medicatie.
Kan je niet snel(ler) met de borstvoeding stoppen? Ik snap het wel, ik heb het ook heel moeilijk gehad en het stoppen met borstvoeding geven hielp bij mij wel. Sterkte meid, het komt echt goed
reacties (52)