Eindelijk genieten!

Zo, ik dacht.. het wordt weer is even tijd voor een blog. Het zonnetje schijnt, Yarah slaapt lekker en het huis is bijna schoon. 
Even een momentje voor mezelf, nadenken over de afgelopen tijd met een kopje thee. 

Onze parel is inmiddels 4 maanden jong. We hebben een enorme hectische tijd achter de rug. Een aantal maanden die ik niet had zien aankomen bij de geboorte van onze schat. De kraamweek was super, we zijn enorm in de watten gelegd en Yarah deed het heel goed. Yarah was een rustige baby maar heel alert! Toen Yarah 3 weken oud was ben ik met haar naar de huisarts gegaan. Ik vond dat ze erg veel spuugde en ze leek er ook wat last van te hebben. Dit bezoek hielp niets want hij gaf aan dat alle baby's spugen en dat er niks met haar aan de hand was. Na een maand kwam ons eerste bezoekje aan het consultatiebureau. Daar bleek dat Yarah maar weinig was aangekomen. Om die reden moesten we een week later terug komen want ze wilde haar groei even volgen. Yarah leek steeds rustiger te worden, ze viel telkens in slaap met drinken, spuugde enorm veel en huilde niet meer. Al snel bleek dat ze langzaam aan het uitdrogen was. Een week daarna werd dit bevestigend want ze was aan het afvallen! 
Ik gaf borstvoeding dus ik ben een maand lang elke voeding gaan afkolven en verdikken met als gevolg dat ze 145 gram aankwam in een maand. Dat was niet veel maar gelukkig wel iets! 
Toen werd ze weer 'wakkerder'. In eerste instantie fijn want ze huilde weer (daardoor wist ik dat het goed ging) maar toen werd het huilen erger, erger.. en nog erger. Ze kwam telkens iets aan maar viel daarna weer fors af. Uiteindelijk was ze in 3 maanden nog maar 900 gram aangekomen. Op een zaterdagavond trokken we het niet meer en zijn we naar de eerste hulp gegaan. Daar werden we naar huis gestuurd met formulieren over rust en regelmaat. Maar omdat ze niet groot was hadden we voor die dinsdag een vervolgafspraak. 

Eenmaal thuis probeerde we nog meer rust en regelmaat toe te passen (terwijl we dat al deden maar we gingen twijfelen aan onszelf!) Ze bleef huilen en sliep niet waardoor er geen regelmaat in aan te brengen was. Ook het laten huilen maakte het alleen maar erger. Dinsdag, terug naar het ziekenhuis. De arts vroeg; hoe ging het? Ons antwoord: NIET! Oke, eerst maar even wegen en dan gaan we even praten. Ik legde haar op de weegschaal en in 3 dagen tijd was ze 165 gram afgevallen! Gevolg: Yarah werd opgenomen in het ziekenhuis. :(
Wij waren blij dat ze eindelijk stappen gingen ondernemen. Na 3 dagen observatie gaven ze aan dat Yarah duidelijk reflux had en na een week mocht ze mee naar huis en kregen we Nexium mee (maagzuurremmers) Een week later weer terug komen. De eerste dagen leek ze rustiger te worden waardoor we die week daarna zeiden, het gaat beter. Maar toen begon het weer... wij zouden 2 weken na die afspraak weer terug moeten komen maar dat hielden we niet vol. Toen ze op een dag 5 uur achter elkaar hysterisch bleef huilen en niet meer te kalmeren was heb ik weer het ziekenhuis opgebeld. Ik belde donderdag en we konden eerst maandag pas terecht. Totdat ik flipte aan de tel want ik zat er HELEMAAL doorheen. Toen mochten we ineens meteen komen. Gevolg: Yarah werd weer opgenomen en heeft 2 weken in het ziekenhuis gelegen, nierecho, bloedonderzoeken, urineonderzoek.. nergens kwam iets uit. De Nexium werd verhoogd wat wel wat hielp maar ze bleef huilen. Uiteindelijk: Overgang op Pepti. En toen... kwam mevrouw in 4 dagen tijd 260 gram aan! Toen ze 4410 gram woog mochten we haar mee naar huis nemen. Ze is inmiddels bijna 3 weken thuis en sinds 1,5 week kan ik weer vollop genieten van haar. Ze slaapt super goed, ook overdag! Komt goed aan, huilt bijna niet meer en lacht heel veel! Volgende week moeten we terug naar het ziekenhuis. Omdat ze nu stabiel is gaan ze de koemelkallergie test doen. Hoewel de doktoren nog steeds twijfels hebben over of dit het is (gezien haar gedrag van toen) doet ze het heel goed op pepti. Maar nog niet alle onrust is voorbij, haar huilen is wel minder maar ze heeft nog steeds regelmatig krampjes. Het is dus even afwachten wat er uit die test komt en of we door blijven gaan met pepti of dat we nog een andere voeding gaan proberen die helemaal koemelk vrij is. 

Dit was niet de start die ik voor ogen had maar ik ben zo blij dat onze schat nu groeit, haar ontwikkeling weer op pakt en weer lacht. 
En we zitten sinds 2 weken eindelijk in maatje 62 wat truitjes betreft en sinds vandaag eindelijk in maatje 2 van haar luiers!! :D 
Ze is nu 4 maanden en we genieten enorm van haar.. we gaan alle 'schade' inhalen. Veel knuffelen, kletsen en spelen.