Bevallingsverhaal

Okè, papa is even weg.. Ik ben alleen thuis met onze schat die lekker ligt te slapen. Dus even een momentje tijd om mijn verhaal op te schrijven. 

14 november, 13:00uur. Ik had controle bij de verloskundige. Op dat moment was ik 40.5 weken zwanger. De verloskundige ging kijken of ze mij kon strippen en dit kon! Prettig vond ik het niet maar het was weer een stapje dichter bij de bevalling dacht ik maar. De weeën kwamen eigenlijk vrij snel na het strippen langzaam op gang. Omdat het nog niet pijnlijk was en regelmatig zijn we nog boodschappen gaan doen en heb ik 's avonds nog mee helpen koken. Af en toe moest ik even stil staan in de winkel om een wee weg te zuchten haha! Man lief kon er wel om lachen en ik zelf gelukkig ook. 
's avonds kwamen ze al om de 4 min heel regelmatig maar nog steeds was het niet pijnlijk. Ik dacht dus, moet ik nu de vk gaan bellen? Dat kan toch nooit serieus zijn want dit is prima te dragen. Nou, toch gedaan. De vk kwam en ging kijken. 1,5cm ontsluiting. Net zoveel als voor het strippen. Ze zei, kun je slapen? Ik dacht van wel dus ze zou de volgende ochtend terug bellen om te vragen hoe het ging. 

Ze was weg en de weeën kwamen langzaam iets meer op gang. We zijn maar op tijd gaan slapen maar ik deed geen oog dicht. Het werd steeds pijnlijker en regelmatiger. En toen om kwart over 2 braken ineens mijn vliezen. Yes! Het gaat dus wel doorzetten!! Ik ben onder de douche gaan staan om de weeën wat op te vangen. Na even douchen kon ik niet meer blijven staan en ben ik maar gestopt en weer op bed gaan liggen. Al snel werd het toen heftiger en na een tijdje wist ik niet meer hoe ik ze goed op moest vangen. Ik vroeg toen of mijn man de vk wilde bellen en ze kwam meteen. Om 4 uur was ze er. Ze keek en ik had toen 5 cm ontsluiting. De weeën hadden dus wel degelijk iets gedaan en de bevalling was begonnen. Ze besloot te blijven aangezien de weeën snel achter elkaar kwamen. Ongeveer 3 kwartier later kreeg ik persdrang maar het mocht nog niet omdat ik toen 7 cm had. (Ik vroeg me wel eens af of je het wel echt zou herkennen maar tjee, je kunt ze echt niet missen nee!) Een kwartier daarna had ik 10 cm en mocht ik gaan persen. Dit heeft een half uur geduurd en om 5:41uur werd ons meisje geboren. Wat een opluchting en wat geweldig mooi om zo'n klein mini mensje op je buik te krijgen! En het was een meisje, ik had dit voorgevoel al vanaf het begin maar nu was het bevestigd. 
Ik heb weinig schade opgelopen tijdens de bevalleng. Klein beetje gescheurd maar verder ben ik er heel vanaf gekomen. Het was snel gegaan en dat telefoontje van de vk de volgende ochtend was dus ook niet eens meer nodig want Yarah was er al! 

Onze meisje is op 15 november lekker thuis geboren en het was een super bevalling. Ik kijk er met een goed gevoel op terug en ben toch wel trots op mezelf dat ik het thuis, zonder pijnstilling gedaan heb! Dat wilde ik zo graag en het is gelukt! En nu genieten we enorm van haar.