Vandaag echo 2 op het termijn van 7 weken en 1 dag aan de hand van de berekening van vorige echo. Echter hadden we vandaag al 8 weken en 4 dagen moeten zijn volgens de TP. Toen de echoscopist vandaag ging meten kwam ze uit op 7 weken en 6 dagen. Het kindje is dus in een week tijd al 5 dagen ingehaald! super positief! Ook hebben we het hartje weer héél duidelijk mogen zien en heeft ze deze ook laten beluisteren. Net een locomotiefje, met 161 slagen per minuut. Prachtig.. de eerste tranen rolden over mijn wangen én ook mijn vriend moest een traantje weg pinken. Ons kleintje doet het dus super goed. Hopelijk is het bij de eerstvolgende echo wéér 5 dagen ingehaald, dat zou betekenen dat we uitkomen op ons termijn zoals ze het vanaf TP graag hadden gezien. Verder zag het vruchtzakje er heel mooi uit en ook goed in groei. Geen narigheid als bloed om mijn baarmoeder heen dus waar ik afgelopen dagen dat beetje oud bloed door verloren ben kon ze via echo gelukkig in elk geval niet verklaren.
Heel de middag zat ik hoog en trots op een wolk. Tot vanavond..
Ik ging voor een grote boodschap naar de wc en daar begon de ellende. Ik verloor een hoop bloed en slijm. Het bloed was niet meer zo "oud" van kleur als de dagen daarvoor en het was ook veel meer.
Net tijdens het plassen wederom veel bloed, helderder van kleur en ook slijmerige draden. Ik ben gaan douchen omdat ik lichtjes pijn in mijn onderbuik heb, nog altijd gelukkig geen heftige krampen. Tijdens het douchen verloor ik ook slijmerige draden (sorry voor de details) en zelfs op mijn handdoek heb ik tijdens het afdrogen bloed af-gegeven. Nu zit ik dus weer helemaal in de stress en ben ik ook wel weer even van m'n wolk afgedonderd.. :( Morgen maar even bellen met het IVF centrum en overleggen wat te doen? De echo van volgende week donderdag afwachten, of misschien eerder kunnen komen? Tevens zit ik er ook aan te denken om naar een pretechobureau in onze woonplaats te gaan om daar misschien wat eerder te kunnen gluren naar ons kleintje.
Heftig dit.... :(
"Frummel... we zijn zó trots op jou dat je zó hard je best doet om er voor ons te komen. We vechten samen, je bent niet alleen.. hopelijk valt het allemaal mee, zit jij gewoon heerlijk op je plek en heeft mama een zéér gevoelige baarmoeder mond. We hopen het zo.. en verlangen zó naar jou."
Liefs Mama.
Olivia
reacties (0)