Zucht

Tja en hier zat ik dan, op het werk, te kolven.. mn meisje missend.
Gelukkig zit ze wel lekker thuis bij haar papa, en niet in een opvang met vreemde mensen, maar dan nog.

Het is de derde dag vandaag en ik voel me slecht. Ik voel me weer helemaal gestresseerd en opgejaagd, bij het vooruitzicht. Verdronken tussen al die mensen, al dat geroezemoes van iedereen die aan de telefoon hangt, regelmatig een vloek te horen omdat men weer eens een klant aan de lijn heeft die niet voor rede vatbaar is. Ik heb heel wat in te halen en bij te benen, gisteren en eergisteren vooral zitten bijlezen, en het is echt een overvloed aan informatie, mijn hoofd staat op ontploffen van al die nutteloze informatie die ik moet onthouden, mijn ogen zijn moe van vier uur na elkaar op een schermpje te zitten lezen en lezen en lezen.. Ze wouden me vandaag bijna al laten zelf bellen maar ik mag nog even meeluisteren.. ik krijg de tranen al bijna in de ogen bij de gedachte aan bellen. De motivatie en energie ervoor is ver te zoeken. Het klinkt allemaal erg aanstellerig, want het is maar vier uurtjes per dag, en zo erg is het nu ook weer niet, maar voor mij voelt het dus als een berg, als een enorme last, ik kan de avond ervoor en de dag zelf de uren ervoor niet echt genieten, want het overschaduwt mijn gemoed. Ik kijk naar mijn dochter en hoeveel ik haar dan mis. Ik probeer nog steeds ander werk te vinden, liefst 's avonds, aangezien we geen opvang hebben ook al hadden we dat gewilt, maar er is echt gewoon weinig werk. Ik heb zelfs een open sollicitatie gestuurd naar de Mc donalds! Ik, de Mc donalds.. ja echt.. tja, alles beter dan dit zeker? en alles voor mijn meisje..

Van ons meisje gesproken, ze kreeg vandaag en gisteren een gestoomde wortel maar had er geen interesse in, zelfs in de banaan niet meer.. appart. mss omdat ze in dr stoeltje zit? misschien vindt ze het stoeltje niets..

Vanacht heeft ze me weer lekker wakker gehouden van 5u tot 7u 's ochtends, het afbouwen van het inbakeren is nog niet echt een succes.. hopelijk komt er snel betering, dat we allemaal lekker kunnen slapen.

366 x gelezen, 0

reacties (0)


  • SJI

    Pff meid, je stelt je niet aan hoor ! Het gevoel om terug te gaan werken en je kleine meid te moeten missen, is zwaar..moeten we allemaal doorstaan helaas. Maar als je daarenboven nog eens een grondige hekel hebt aan je job, tja..dan is het gewoon elke dag weer tanden bijten tot het voorbij is en gelukkiger word je er zeker niet van. Geef het even tijd, maar als je het echt niet meer trekt, kan je je altijd ziek melden natuurlijk.

  • josah

    Een baan die je niet leuk vindt duurt eindeloos, 4 uur zijn dan enorm lang. Ik moet wel zeggen, ik heb bij de Mac gewerkt en dat is ook echt geen aanrader, nog nooit zo'n klotebaan gehad!

  • Mamavaneenwonder2010

    Hè meid, ik vind niet dat je je aanstelde hoor. Het lijkt me echt moeilijk als je moet werken en je kleine meisje te missen. Ik hoop voor je dat je echt snel iets van ander werk vind. En dat je daar dan iets meer met plezier heen kan. Denk dat dan de 4uurtjes sneller zullen gaan dan nu. Knuffel en succes weer met werken

  • patsk

    Gaat het kolven wel goed? Het is zo wennen, weer werken! Kon ook wel janken! Na een paar weekjes was het al veel beter! Hoop dat dat voor jou ook zo is!

  • A.talina

    het komt wel goed hoor, het is even een gevoel waar je overheen moet komen. En het is gelukkig maar voor 4 uur. Hoop maar dat je snel wat passends vind xxx