Ei kwijt.....
Dat is het fijne van deze site, je bent enigszins "anoniem", daarom is het wat makkelijker je eitje hier neer te zetten, best privé....Helaas heb ik nu niet echt positieve berichten, tevens de reden dat ik hier niet echt meer ben geweest.
Mijn vriend heeft de laatste tijd te kampen gehad met hoge koorts en een ontsteking aan zijn testikel.
Een paar weken geleden heeft hij daarom 5 dagen in het ziekenhuis moeten liggen om een antibiotica infuus te krijgen. Dat waren pittige dagen, omdat de ontsteking niet wegging. Om een lang verhaal kort te houden;
na een hoop ziekenhuisbezoeken en onderzoeken kreeg hij 1,5 week geleden te horen dat hij een tumor in zijn bal had. Gelijk de volgende dag is hij geopereerd en is die tumor weggehaald, lees: zijn bal en zaadleiders zijn verwijderd.
De pijnen verdwenen en vol goede moed en enige zenuwen gingen we gisteren naar de arts om de uitslag van de bloedonderzoeken en CT scan te horen.
Uitzaaiingen......in de buik (lymfe)........teelbal k*
Onze wereld is even ingestort........
Wat nu? En nu? Chemo zal zeker volgen.....eventueel een nieuwe operatie.....*tranen*
Die onzekerheid, het went nooit.....
3,5 Jaar geleden heb ik zelf borst k* gehad, gedeeltelijke amputatie en bestralingen...2 maanden daarna kreeg mijn vader het en heeft ons een half jaar later moeten verlaten, ik mis hem nu na 2 jaar nog zo verschrikkelijk....ook m'n moeder heeft hetzelfde als ik gehad, vorig jaar mijn hondje aan die ziekte bezweken, en nu mijn vriend.....het "waarom" zal ik nooit antwoord op krijgen, dat weet ik en moet ik me ook niet afvragen.
Die uitersten van emoties zijn zo heftig, het gevoel dat geluk en verdriet zo ontzettend dicht bij elkaar ligt.
Mijn grote angst is mijn kleine meisje, dat kleine geluk, klein wondertje wat hier ligt te kirren.
Ik ben zo intens gelukkig met haar. Als ik kijk naar de band nu tussen mijn moeder en mij hoop ik dat Danila en ik later ook zo hecht mogen zijn. Ik zal er dan ook altijd voor mijn kleine meisje zijn, altijd.
Het is maar goed dat ze niet meekrijgt wat er gaande is, dat kleine ding.
Dit prachtmensje maakt een hoop goed in ons leven, hoe moeilijk het leven soms ook is. Een glimlachje van haar doet ons lachen en alles vergeten. Zij is niet zomaar in ons leven gekomen...
Ze heeft 2 heel positief ingestelde ouders en ik ben ervan overtuigt dat ook zij die positiviteit heeft geerfd.
We weten niet wat ons te wachten staat, dat is altijd in dit soort situaties, maar ik weet wel dat we er met z'n 3en tegenaan gaan!
reacties (0)